Samenvatting

Het gebruik van N1-methylnicotinamide (NMN) als biomarker voor nitraat/nitriet blootstelling is onderzocht in drie experimenten met ratten en een humane studie met vrijwilligers. Ratten zijn blootgesteld aan 36 mmol KCl, KNO2 of KNO3 per liter water gedurende 2, 12 en 13 weken. Het algemene beeld was dat de ratten die KNO2 kregen een statistisch significante (p<0.01) tweevoudige toename in NMN vertoonden in vergelijking met de KCl-groep. Deze toename werd waargenomen na een relatief hoge blootstelling van ongeveer 800 mg/kg lichaamsgewicht/dag). De inductie van urinair NMN in mensen werd onderzocht in een experiment met 8 vrijwilligers die een eenmalige orale dosis ontvingen van natriumnitraat overeenkomend met 10 mg NaNO3/kg lichaamsgewicht/dag (2 maal de acceptable daily intake voor nitraat). Na de eenmalige dosis natriumnitraat was een snelle toename te zien van het urinaire NMN gehalte (tot 6 maal) in vier vrijwilligers. In de andere vier vrijwilligers was de urinaire NMN concentratie nauwelijks veranderd. Bij herhaling van hetzelfde experiment met dezelfde vrijwilligers was het opmerkelijk te zien dat alle vrijwilligers dezelfde respons te zien gaven voor urinair NMN als in het eerste experiment. Geconcludeerd wordt dat NMN mogelijk kan dienen als een goede biomarker voor de interne nitriet blootstelling bij mensen. Nadere studies zijn echter nodig om dit te bevestigen.