Go to abstract

Samenvatting

Op verzoek van het ministerie van VWS heeft het RIVM onderzoek verricht naar mogelijke gezondheidsrisico's van de verbranding of verspreiding van stoffen en goederen die zich aan boord bevonden van de in 1992 verongelukte El Al-Boeing. Allereerst heeft het RIVM de in de ladinglijst genoemde stoffen geevalueerd en de overige in het vliegtuig aanwezige stoffen, zoals verarmd uranium, kerosine, kunststoffen en vlamvertragers. Vervolgens is, met behulp van verspreidingsmodellen, de concentratie van die stoffen op leefniveau berekend. Op basis van deze concentraties kon worden vastgesteld dat van de blootstelling geen blijvende gezondheidsschade verwacht mag worden. Wel is het aannemelijk dat er acute effecten zijn opgetreden, zoals irritatie van ogen en ademhalingswegen en gevoelens van benauwdheid. De kans op het ontstaan van kanker is als gevolg van de ramp wel toegenomen. Voor verarmd uranium met een extra geval van kanker op 100.000.000 blootgestelden. Voor de pak's en zware metalen met een tot twee extra gevallen van kanker per 10.000 blootgestelden. Dit laatste getal is vergelijkbaar met het niveau van het Maximaal Toelaatbaar Risico dat in het Nederlandse milieubeleid voor chemische stoffen wordt gehanteerd. Het "bij gebrek aan meetgegevens" grote aantal aannames en de lange periode die verlopen is tussen de brand en het onderzoek, maken dat de resultaten met het nodige voorbehoud moeten worden bezien.

Abstract

In May 1998, the Dutch government asked RIVM to make an assessment of the human exposure that could have resulted from the 1992 airplane crash in Amsterdam. The request was prompted by persistent health complaints of the bystanders of the crash. Starting point of the health risk assessment was the latest version of the list of Airway Cargo Bills. In addition to this , the amount of kerosine at the moment of the crash was calculated and the quantity of depleted uranium that was not recovered after the crash. These data were completed with an estimate of the amount of synthetics, heavy metals and flame retardants in the plane. After dispersion-modelling it was concluded that environmental concentrations immediately following the crash could have resulted in acute effects, like irritation of eyes and bronchi , but that no persistent health complaints had to be expected. There was however an increased risk to develop cancer as a result of the exposure. For depleted uranium this amounted to 1 additional case of cancer per 1 x 109 persons exposed and for PAH's and heavy metals to 1 - 2 additional cases of cancer per 1 x 104 persons exposed. Caution is needed in interpreting these data, due to the lack of measurements in the acute phase and the long period between exposure and the study.

Resterend

Grootte
8.32MB