Go to abstract

Samenvatting

Naar schatting zullen er rond 2050 in Nederland ieder jaar ongeveer 1500 tot 2000 extra gevallen van huidkanker bijkomen doordat de ozonlaag is aangetast. Deze toename bedraagt 10 tot 12 procent van het aantal nieuwe gevallen voordat de ozonlaag aangetast werd. Als in deze schattingen het effect van de vergrijzing wordt meegenomen, zal het aantal gevallen van huidkanker nog verder stijgen. Zonder het succesvolle internationale beleid om de ozonlaag te beschermen zou de toename nog veel hoger uitkomen. Het aantal huidkankergevallen rond 2050 kan alsnog sterk worden teruggebracht als mensen, kinderen in het bijzonder, vandaag de dag verantwoord zonnen. Dit blijkt uit nieuwe berekeningen van het RIVM, dat in samenwerking met andere instituten het zogeheten AMOUR-model heeft ontwikkeld. Hiermee kunnen de gevolgen van ozonaantasting voor het UV-klimaat en voor daarmee samenhangende risico's op huidkanker worden ingeschat. Aantasting van de ozonlaag en klimaatverandering beinvloeden de intensiteit van de UV-straling op de grond en kunnen daarmee de kans op huidkanker vergroten. In dit rapport is een verbeterde versie van het AMOUR-model beschreven en (deels) gevalideerd. Het model koppelt satellietgegevens over ozon en bewolking aan berekeningen over UV-straling op de grond. Daarmee worden lokaal veranderingen in het UV-klimaat in kaart gebracht. Daarnaast gebruikt het model historische gegevens over gebruik en concentraties van ozonafbrekende stoffen. Bovendien gebruikt het scenario's voor de productie en emissie van ozonafbrekende stoffen zoals die zijn voortgekomen uit het succesvolle internationale verdrag om de ozonlaag te herstellen, het (aangescherpte) Montreal Protocol. Resultaten van Europese en mondiale scenarioberekeningen en trendanalyses zijn beschikbaar via internet in het webdossier UV, ozonlaag en klimaat. Ga naar http://www.rivm.nl/uv en kies dan het dossier UV ozonlaag en klimaat, of ga rechtstreeks naar http://www.rivm.nl/milieuportaal/dossier/uv-ozon-en-klimaat/.

Abstract

The AMOUR2.0 assessment model for ultraviolet radiation and risks is presented. With this model it is possible to relate ozone depletion scenarios to (changes in) skin cancer incidence. The estimation of UV maps is integrated in the model.
The satellite-based method to estimate UV maps is validated for EPTOMS data against ground measurements for 17 locations in Europe. For most ground stations the estimates for the yeardose agree within 5%. Deviations are related to high ground albedo. A suggestion has been made for improvement of the albedo-correction. The AMOUR2.0 UV estimate was found to correspond better with ground measurements than the models from NASA, TEMIS (ESA) and FMI (Finnish Meteorological Institute). The EPTOMS-UV product and the FMI model overestimate the UV dose. The TEMIS model has a good clear-sky correspondence with ground measurement, but overestimates UV in clouded situations.
Satellite measurements of ozone and historic chlorine level have been used to make global estimates for future ozone levels for a collection of emission scenarios for ozone depleting substances. Analysis of the 'best guess' scenario, shows that the minimum in ozone level will be reached within 15 years from now. In 2050 the UV dose for Europe will to a large extent have returned to the values observed in 1980 if there is no climate-change driven alteration in cloud patterns.
Future incidence maps up to the year 2100 are estimated with the dose-effect relation presented in an earlier study. This is done for three UV related types of skin-cancer: Basal Cell Carcinoma (BCC), Squamous Cell Carcinoma (SCC) and Cutaneous Malignant Melanoma (CMM). For a stationary population, global incidences of BCC and CMM are expected to peak around the year 2065 and for SCC around 2040.

Resterend

Grootte
251KB