Go to abstract

Samenvatting

Voor chemische stoffen die onder REACh gereguleerd worden en die bedoeld zijn om in consumentenproducten gebruikt te worden, vereist REACh een z.g. 'Chemical Safety Assessment (CSA)'. In een dergelijke CSA moet gedemonstreerd worden dat het gebruik van de stof in een consumentenproduct veilig is. Bij gebrek aan blootstellingsgegevens kan bij het maken van een CSA gebruik gemaakt worden van blootstellingmodellering. Er bestaan verschillende modellen voor de schatting van de blootstelling van consumenten aan chemische stoffen. Voor stoffen uit consumentenproducten in spuitbussen m.n. zijn er twee modellen die waarschijnlijk veelvudig gebruikt zullen worden bij de ontwikkeling van CSAs. Dit zijn het 'Indoor Air' model van de 'British Aerosol Manufacturers Association (BAMA)' en het spuitbus model uit het ConsExpo programma dat is ontwikkeld door het RIVM. Voor een beoordeling van de kwaliteit van een CSA, zoals die door de industrie worden gemaakt, is het belangrijk goed inzicht te krijgen in de verschillen en overeenkomsten tussen verschillende methodes en modellen die in de praktijk gebruikt kunnen worden. In dit rapport worden de BAMA en het ConsExpo programma met elkaar vergeleken, In het rapport worden de aannames en modelstructuur van beide modellen beschreven. De verschillen tussen beide modellen worden aan de hand van simulaties geïllustreerd. Het BAMA model is op meer versimpelende aannames gebaseerd dan het ConsExpo spuitmodel. Deze vereenvoudigingen zijn met name van belang als het model gebruikt wordt voor het schatten van de blootstelling aan niet-vluchtige stoffen in spuitbussen die vrijkomen als aerosoldeeltjes. Voor dit type stoffen geeft het BAMA model hogere schattingen dan het ConsExpo spuitmodel. Het is de verwachting dat de BAMA schattingen in de meeste van deze gevallen onrealistisch hoog zijn. Het model is slechts geschikt voor een ruwe schatting van de mogelijke blootstelling aan deze stoffen. Een andere beperking van het BAMA model is de aanname dat het gespoten materiaal onmiddellijk vrijkomt. Deze aanname beperkt de toepasbaarheid van het BAMA model bij het schatten van kortdurige (acute) blootstellingen. Het is aan te nemen dat het BAMA model alleen geschikt is voor het schatten van langer durende blootstellingen.

Abstract

For chemical substances regulated under REACh, that are intended to be used in consumer products, REACh regulation requires that safe use of chemicals in these products is demonstrated. Such Chemical Safety Assessments (CSAs) require an evaluation of the consumer exposure to the chemical substances in the product. Due of the lack of data on exposure, this evaluation is often done by modelling. Various tools to estimate human exposure from consumer products exist. Specifically, for substances contained in consumer spray products, two modelling tools are expected to be frequently used in the development of Chemical Safety Reports: the BAMA Indoor Air model and ConsExpo. The first tool is developed by the British Aerosol Manufacturers Association (BAMA), ConsExpo is developed at RIVM. For the evaluation of Chemical Safety Reports provided by industry, insight in the differences and similarities of alternative tools and methods is required. In this report a comparison between BAMA indoor air model and ConsExpo has been made. The assumptions and structure of both models are described. In simulations the differences in models are illustrated. The BAMA model is build on simpler assumptions than the ConsExpo spray model. The simplifications in the BAMA model are especially important in cases where the model is used to estimate exposure to low-volatile substances in sprays that are released as aerosol droplets. In these applications the BAMA model will give higher estimates than the ConsExpo model. The BAMA model predictions are expected to be unrealistically high in most of these cases. The model is only suited for screening of potential exposure for these substances. A second limitation in the BAMA model is the assumption of instantaneous release of material. This assumption limits the applicability of the model to evaluation of short term (acute) exposures. The BAMA model is expected to be only suited for estimating longer term exposures.

Resterend

Grootte
208KB