Staat jouw vraag er niet tussen? Je kunt je vraag ook stellen op het consultatiebureau.

Meer informatie vind je ook op www.nsdsk.nl, de Nederlandse Stichting voor het Dove en Slechthorende Kind. Dit is een kenniscentrum op het gebied van gehoor en taal. Ook biedt deze organisatie zorg aan vooral jonge kinderen (0-4 jaar) met gehoor- en taalspraakmoeilijkheden. Op de website van de NSDSK staat veel informatie over de opsporing en behandeling van slechthorendheid en doofheid.

Ja, de gehoortest is echt nodig. Om goed te leren praten, is het niet genoeg dat jouw kind reageert op geluiden. Je kind moet ook alle toonhoogtes goed kunnen horen. Het verschil tussen ‘pet’ en ‘bed’ is bijvoorbeeld moeilijk te horen als een kind de hogere tonen niet goed kan horen. Of je kind voldoende hoort, is alleen te controleren met de gehoortest.

Hoe eerder slechthorendheid wordt ontdekt, hoe sneller je kind kan worden behandeld. Dat is belangrijk omdat de taalontwikkeling vrij snel na de geboorte begint. Een baby gaat al na een paar maanden wat uitproberen met geluiden. Dat doet een baby vooral door te luisteren. Spelenderwijs neemt de baby dan de geluiden over die hij of zij hoort. Geluid is ook belangrijk voor de ontwikkeling van het deel van de hersenen dat geluid verwerkt.

Er is nog een andere reden. Jonge kinderen hebben vrij snel last van vocht in het middenoor (ook wel ‘lijmoortje’ genoemd). Hierdoor geeft de gehoortest vaak de uitslag ‘onvoldoende’. In de eerste weken is de kans op zo’n lijmoortje klein.

Bij een verkoudheid kan er vocht achter de trommelvliezen komen. Daardoor kunnen kinderen tijdelijk minder goed horen dan normaal.

Nee, er zijn een paar uitzonderingen. De meeste soorten gehoorverlies worden wél ontdekt met de gehoortest.

De gehoorscreening test het oor tot en met het binnenoor. Maar deze test zegt niets over het traject vanaf het binnenoor naar de hersenen. Soms ligt hier de oorzaak van de slechthorendheid. Bij sommige ziekten bestaat daar een vergrote kans op. Door middel van enkele vragen wordt geprobeerd kinderen met deze ziekten op te sporen. De vragen worden gesteld aan ouders van kinderen die in het ziekenhuis hebben gelegen. Kinderen die deze ziekten zouden kunnen hebben, worden dan meteen getest met de zogeheten ‘AABR-methode’ (Automated Auditory Brainstem Response -methode). De AABR-methode test tot op het niveau van de hersenstam.

Een enkele keer ligt bij gezónde kinderen de oorzaak van de slechthorendheid in de hersenen. Dat gehoorverlies wordt dus niet met de normale gehoortest opgespoord. Daarom is het belangrijk dat je op het gehoor van je kind blijft letten.

Het Audiologisch Centrum kan je veel vertellen over het type en de ernst van de slechthorendheid, en over de eventuele behandeling ervan. Maar daarmee weet je nog niet wat de oorzaak is. Je kunt dit verder laten onderzoeken in een academisch ziekenhuis. Je kunt de huisarts vragen om je kind te verwijzen voor onderzoek naar de oorzaak.

Een blijvend gehoorverlies is helaas niet te genezen. Maar er zijn wel verschillende manieren om slechthorende kinderen te helpen. Dat varieert van hoortoestellen tot speciaal onderwijs.