English Abstract A 1999 desk study assesses the environmental risks of
93 industrial or other non-agricultural pesticides. The risks for aquatic
ecosystems are emphasised, and various data on use pattern, dosages,
emissions, physicochemistry, environmental fate and ecotoxicity are listed.
The biocides have not been included in any of the environmental policy
spearheads for biocides in the Netherlands, primarily due to lack of data.
This lack is partially confirmed by the present study: e.g. experimental
data on the effects to purification processes in sewage treatment plants are
available for only four substances. This study also shows that 11 biocides
can have an adverse impact on aquatic organisms (e.g.
2,2-dibromo-3-nitrilopropionamide as a slimicide in paper industries) and
that 11 biocides probably have no adverse impact on aquatic organisms (e.g.
zinc oxide as antifouling). A group of 17 biocides cannot be characterised
for the environmental impact - although emission to surface water is
indicated -, because there are no models, no ecotoxicological data or no
data on the actual yearly industrial or domestic use. Some of these
biocides are very toxic as seen in acute toxicity tests in the laboratory
(e.g. disodium cyanodithioimido carbonate). As the environmental risk
assessments in this study reflect realistic worst-case conditions, a
follow-up study will be aimed at adequate risk assessments under more
general conditions. In this way, the assessments for the potentially
hazardous 11 biocides will be specified by a more precise exposure
assessment and additional ecotoxicity data, if available. More precise data
on the actual use of biocides by industries are also
required.
Rapport in het kort
Deze studie uit 1999 beoordeelt de milieurisico's van
93 industriele en andere niet-landbouwbestrijdingsmiddelen. Het accent is
hierbij gelegd op de risico's voor het zoetwatermilieu. Daarnaast worden
diverse gegevens over gebruik, doseringen, emissies, de fysische chemie,
milieugedrag en ecotoxiciteit van de stoffen op een rijtje gezet. Ze vallen
niet onder een van de vijf Nederlandse beleidspeerpunten voor biociden,
voornamelijk door een gebrek aan gegevens. Dit gebrek wordt gedeeltelijk
bevestigd in deze studie: zo zijn experimentele gegevens over het effect op
zuiveringsprocessen in rioolwaterzuiveringsinstallaties slechts voor vier
stoffen bekend. De studie laat tevens zien dat risico's voor het
zoetwatermilieu niet kunnen worden uitgesloten voor 11 biociden (bijv.
2,2-dibroom-3-nitrilopropionamide, een antislijmstof in de papier- en
kartonindustrie) en dat het gebruik van 11 biociden waarschijnlijk geen
risico's voor het zoetwatermilieu inhoudt (bijv. zink oxide, een
antifouling). Voor een groep van 17 biociden kan een
zoetwaterrisicobeoordeling niet worden uitgevoerd - ook al vindt emissie
naar het water plaats - omdat er geen modellen zijn, geen ecotoxicologische
gegevens, of gegevens over het jaarlijkse gebruik in de industrie of
daarbuiten. Deze groep kan voor waterorganismen zeer toxische stoffen
bevatten, zoals uit experimenten is gebleken (bijv. dinatrium
cyanodithioimido carbonaat). Omdat de milieurisicobeoordelingen in deze
studie (deels) op realistische worst-case condities zijn gebaseerd, zal een
vervolgstudie zich richten op een meer actuele risicobeoordeling onder zich
meer algemeen voordoende omstandigheden. Hierbij zullen de beoordelingen
van de 11 potentieel schadelijke stoffen worden gespecificeerd op grond van
een meer precieze blootstellingsschatting en op grond van additionele
ecotoxiciteitsgegevens, indien beschikbaar. Tevens zal de industrie om
preciezere gebruiksgegevens van deze biociden worden
gevraagd.
