English Abstract This inventory was carried out under the project
'Reducing uncertainties in the causality between inhalation exposure and
health' prepared in the framework of strategic research at the National
Institute for Public Health and the Environment (RIVM). The aim of the
project is to validate a model to reduce uncertainties in the causality
between inhalation exposure and health effects. The underlying question
here is whether health effects due to air pollution are facilitated by an
oxidative stress mechanism. This biomarker inventory for oxidative stress
is one of the products resulting from this project. Oxidative stress
results either due to increased exposure to reactive oxygen species or to
the presence of decreased antioxidant defences, resulting in damage to
macromolecules. Biomarkers that could be of interest for studying the role
of oxidative stress in air pollution-related health effects are carbonyl
levels as a measure for oxidized proteins, thiobarbituric acid-reactive
substances for total lipid oxidation and 8-hydroxy-deoxyguanosine for
oxidative injury to DNA. In the antioxidant response, superoxide dismutase,
heme oxygenase, metallothioneins, and thioredoxin reductase and glutathion
could be valuable markers.
Rapport in het kort
Deze inventarisatie is geschreven als product van het
project 'Vermindering van onzekerheden in causale relaties tussen
inhalatoire blootstelling en gezondheidseffecten', welke wordt uitgevoerd in
het kader van het strategisch onderzoek Rijksinstituut voor Volksgezondheid
en Milieu (RIVM). Dit project richt zich op reductie van onzekerheden in de
causale relaties tussen inhalatoire blootstelling en gezondheidseffecten met
behulp van dierexperimenteel onderzoek. De onderliggende vraag hierbij is
of de gezondheidseffecten ten gevolge van luchtverontreiniging veroorzaakt
worden door oxidatieve stress.Oxidatieve stress kan enerzijds ontstaan door
verhoogde blootstelling aan reactieve zuurstofdeeltjes of anderzijds door
verlaging van antioxidantia. In beide gevallen kan dit resulteren in schade
aan macromoleculen (eiwitten, lipiden en DNA). Biomarkers voor oxidatieve
stress welke binnen het project van belang kunnen zijn, zijn: carbonyl
niveaus als maat voor geoxideerde eiwitten, 'thiobarbituric acid-reactive
substances' als maat voor lipide oxidatie en 8-hydroxy-deoxyguanosine als
maat voor oxidatieve schade aan DNA. In de antioxidant respons kunnen,
superoxide dismutase, heemoxygenase, metallothioneins, thioredoxine
reductase en glutathion als waardevolle markers
fungeren.
