De afgelopen paar jaar is het 3D printen steeds populairder geworden. Met deze relatief nieuwe techniek kunnen producten laagje voor laagje opgebouwd worden, in plaats van het verwijderen van materiaal van een groter stuk. Doordat er door de techniek grote ontwerpvrijheid ontstond, kwamen lang gekoesterde wensen, zoals het direct printen van prototypes en het printen van medische protheses, binnen bereik. Binnen 3D printen zijn nu grofweg vier domeinen te onderscheiden; industrieel, consumenten, voedsel en medisch.
De ontwikkeling van 3D printen
Aan innovaties kleven echter soms ook nadelen. Het is van belang voor beleidsmakers en voor hen die verantwoordelijk zijn voor product- en voedselveiligheid om hier tijdig van op de hoogte te zijn. Dat is overigens ook in het belang van de ontwikkelaars, omdat deze zaken een succesvolle uitrol van de techniek in de weg kunnen staan.
Een goede manier om een idee te krijgen van de richting waarin een techniek zich ontwikkeld is het in kaart brengen van de visies op de toekomst van de techniek van ontwikkelaars en vroege toepassers. Hun visie is vaak een goede voorspeller en drijfveer van de ontwikkelingsrichting. In dit onderzoek zijn de visies op de ontwikkeling van industriële 3D printen, consumenten 3D printen, health care printen en voedsel printen in kaart gebracht.
Uit het onderzoek van het RIVM blijkt dat in alle vier de domeinen de verwachtingen hooggespannen zijn. De verwachting is dat rond 2060 zowel industriële als consumententoepassingen heel gewoon zijn. Van het 3D printen van voedsel verwacht men bijvoorbeeld dat dit thuis kan gebeuren, waarbij rekening gehouden wordt met individuele voorkeuren. Ook in het medische domein voorziet men vele toepassingen. Een aspect van de technologie dat aanzienlijke aandacht verdient, is de vooralsnog beperkte kennis over het effect van de technologie op productveiligheid.