Over ziekten die door dieren worden overgebracht doen veel fabels de ronde. Op deze pagina worden een aantal van deze fabels benoemd en wordt uitgelegd waarom het fabels zijn.

Dat is echt niet nodig. Poezen zijn inderdaad de overbrenger van een parasiet, toxoplasma, die gevaarlijk kan zijn voor het ongeboren kind. Maar de parasiet wordt niet overgedragen door de poes te aaien. Met een aantal voorzorgsmaatregelen is er dus niets aan de hand. Een zwangere vrouw kan het schoonmaken van de kattenbak beter aan iemand anders over laten. Overigens zijn er nog allerlei andere manieren waarop iemand toxoplasmose (de ziekte die wordt veroorzaakt door de parasiet toxoplasma) kan krijgen; via het voedsel, door het eten van rauw vlees of onvoldoende gewassen groente, en ook via tuinieren.

Nee, dat is niet waar. Iemand kan heel goed een leven lang katten gehad hebben zónder toxoplasmose op te lopen. Diegene loopt dan tijdens de zwangerschap evenveel risico als ieder ander. Neem dus de nodige voorzorgsmaatregelen.

Nee, dat is niet waar. Het risico is bij iedere zwangerschap even groot.

Nee, dat is niet waar. Konijnen verspreiden geen Toxoplasma via hun keutels. Eventueel kunnen konijnen wel zelf toxoplasmose krijgen. Wanneer iemand konijnenvlees eet dat onvoldoende verhit is, zou iemand op die manier wel toxoplasmose kunnen krijgen.

Nee, zo eenvoudig is het niet. Niet iedere zoönose is even ernstig, maar veel kunnen heel vervelend zijn. Het heeft geen enkele zin om moedwillig risico’s te lopen, vergeet niet dat er vroeger heel veel mensen ziek werden en ook doodgingen aan allerlei infectieziektes.
Basale hygiëneregels zoals: handen wassen voor het eten en handen wassen na contact met dieren blijven altijd van belang.

Nee, dit is niet waar. In een hondenbek zitten heel veel bacteriën die zeker niet met een wond in contact moeten komen. Daarnaast kan een hond rabiës overbrengen.

Nee. Een lintworm leeft in de darm en voedt zich daar, maar hij kan niet zoveel eten dat een mens er mager van wordt. Meestal merkt iemand niet dat hij een lintworm heeft, soms is er sprake van wat vage klachten, maar vermagering is niet hét symptoom van een lintworm.

Ja, dat kan wel, want trichinella is ook overdraagbaar via ander vlees, zoals paardenvlees. Bovendien zijn er geen landen waar één soort vlees echt helemaal niet gegeten wordt.

Dat kan, maar het hoeft niet. Een tekenbeet zelf veroorzaakt maar zelden ziekte bij mensen, alleen wanneer ze er overgevoelig voor zijn. Vaker worden mensen ziek van een ziekteverwekker die de teek bij zich draagt, de veroorzaker van de ziekte van Lyme. Gelukkig dragen lang niet alle teken die ziekteverwekker bij zich. Bovendien, zelfs áls de teek de ziekteverwekker bij zich draagt, hoeft hij die nog niet over te brengen. Als de teek binnen 24 uur verwijderd wordt is er meestal niets aan de hand. En zelfs áls de teek langer blijft zitten, de ziekte bij zich heeft en de ziekte dan ook nog overdraagt, dan zijn er nog een heleboel mensen die er helemaal geen last van hebben.
Toch is het van belang om teken zo snel mogelijk te verwijderen, want als iemand er wél ziek van wordt, kan dat heel vervelend zijn. Een eerste symptoom van de ziekte is een ronde rode plek op de plaats van de tekenbeet, die langzaam groter wordt. Dit heet ‘erythema migrans’, ga hiermee zeker naar de huisarts.

Nee, dat is juist het probleem. Als voedsel echt bedorven is en vies ruikt of er onsmakelijk uitziet, dan wordt dat wel opgemerkt. Maar meestal ziet voedsel waar bacteriën in zitten er gewoon goed uit. Bovendien zijn er minder bacteriën nodig om ziekte te veroorzaken, dan om het voedsel te bederven.

Ja, het kan nog steeds een probleem zijn omdat kruisbesmetting op kan treden. Als een met Campylobacter of Salmonella besmette kipfilet goed verhit wordt, dan zal er met dat vlees niets meer aan de hand zijn. Maar wanneer men hetzelfde mes gebruikt voor de rauwe filet en daarna de tomaten, dan komt de Campylobacter of de Salmonella op de tomaat terecht. Als de tomaten rauw gegeten worden in een salade, dan kan iemand voldoende bacteriën binnen krijgen om er ziek van te worden.