Jong JC de ,
Verweij C ,
Bestebroer TM ,
Bijlsma K ,
Kleijne JAFW ,
Claas ECJ ,
Osterhaus ADME ,
Bartelds AIM ,
Loon AM van
37 p
in Dutch
1994
Toon Nederlands
English Abstract In order to formulate recommendations for the annual
review of the influenza vaccine composition, the World Health Organization
(WHO) coordinates a global network of virological laboratories. In this
framework, the Erasmus University of Rotterdam (EUR) and RIVM together form
the National Influenza Centre (NIC) of the Netherlands. EUR collects recent
influenza virus strains isolated in the Dutch diagnostic laboratories,
analyses them by serological and molecular methods, compares them with
reference strains and with the vaccine strains proposed by WHO, and sends
them to WHO. RIVM isolates influenza viruses in the NIVEL/RIVM surveillance
of respiratory virus infections, sends them to WHO, and collects recent
influenza virus strains from abroad. At RIVM, the foreign strains are
examined with serological and molecular methods and compared with the Dutch
virus strains. Of the seasons 1993 (southern hemisphere and tropical
countries) and 1993/94 (temperate areas of the northern hemisphere), the
influenza epidemics were almost exclusively caused by subtype A(H3N2). Of
this period, 207 influenza virus strains originating from Singapore,
Australia, New Zealand, Hong Kong, South Africa, Sweden, Norway, United
Kingdom, France, Spain, and the Netherlands were analyzed. Of this
collection, 195 strains belonged to subtype A(H3N2) and 12 to type B. All
the H3N2 virus strains were related to the vaccine strain n/Beijing/32/92.
This lineage of strains dates back to the sporadically circulating H3N2
virus strains of 1990. In this report a detailed picture is presented of
the antigenic and molecular evolution of this lineage and of another, now
(perhaps temporarily) extinct lineage. In 1993/94, we could distinguish
three antigenic variants of A/Beijing/32/92-like H3N2 viruses. The main
variant comprised 95% of the total number of tested strains.
Haemagglutination inhibition (HI) tests indicated that this variant differed
widely from the main variant of the previous large epidemic of H3N2 virus
(1991/92), implying that the existing group immunity to this variant was
very low in the human population. This may have contributed to the high
excess mortality of 6200 cases registered during the influenza epidemic of
1993/94. The main variant was related to the 1993/94 vaccine strain
A/Beijing/32/92. Still, the differences observed in HI assays suggest that
the vaccine induced a less - than - optimal protection against influenza
during the last season. With regard to influenza B virus, no significant
antigenic changes could be detected when comparing the 1993/94 strains with
the strains of 1990/91 and 1992/93.
Rapport in het kort
Het influenzavirus ondergaat frequente antigene
veranderingen die jaarlijkse aanpassing van het influenzavaccin noodzakelijk
maken. Voor dit doel coordineert de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) een
mondiaal netwerk van virologische laboratoria. In dit kader vormen de
Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) en het RIVM tezamen het Nationaal
Influenza Centrum (NIC) voor Nederland. De EUR verzamelt recente
influenzavirustammen uit de Nederlandse diagnostische laboratoria,
analyseert deze met serologische en moleculaire technieken, vergelijkt deze
met referentiestammen en met de door de WHO voorgestelde vaccinstammen en
zendt de stammen naar de WHO. Het RIVM voert in samenwerking met NIVEL een
surveillance van respiratoire virusinfecties uit. De hieronder geisoleerde
influenza-virusstammen worden eveneens onderzocht met serologische en
moleculaire technieken en naar de WHO verzonden. Bovendien verzamelt en
analyseert het RIVM influenzavirusstammen uit het buitenland en vergelijkt
deze met de Nederlandse stammen. In de seizoenen 1993 (zuidelijk halfrond
en de tropische landen) en 1993/94 (gematigde streken van het noordelijk
halfrond) werden door het RIVM 207 influenzavirusstammen geanalyseeerd uit
respectievelijk Singapore, Australie, Nieuw Zeeland, Hong Kong, Zuid-Afrika,
Zweden, Noorwegen, Engeland, Frankrijk, Spanje en Nederland. Het betrof in
195 gevallen het subtype A(H3N2) en in 12 gevallen het type B. De
H3N2-virusstammen behoorden alle tot de nieuwe groep varianten, waarvoor het
A/Beijing/32/92-virus de referentiestam is. Deze groep circuleerde ook al
op kleine schaal in de eerste helft van 1993 met ongeveer dezelfde antigene
eigenschappen. De in 1993/94 in Nederland geisoleerde virusstammen waren
serologisch gelijk aan die uit het buitenland. Ze konden in drie varianten
worden onderverdeeld. De hoofdvariant maakte 95% van het totale stammen
uit. Deze variant verschilde sterk van de hoofdvariant van de epidemie van
1991/92 en ontmoette, omdat de H3N2-epidemie van 1992/93 beperkt van omvang
was geweest, slechts betrekkelijk weinig specifieke weerstand onder de
bevolking. Dit droeg waarschijnlijk bij tot de hoge extra mortaliteit van
circa 6200 gevallen die het Centraal Bureau voor de Statistiek voor
Nederland in de laatste maanden van 1993 registreerde. Een andere factor
hierbij zal zijn geweest dat de antigeenstructuur van het vaccinvirus
A/Beijing/32/92 enige mate afweek van de bovengenoemde in Nederland en
elders in 1993 en 1994 circulerende hoofdvariant van het H3N2-virus.
Vermoedelijk heeft het vaccin daardoor in het seizoen 1993/94 geen optimale
bescherming tegen influenza geboden.
