|  print

Verkenning samenstelling luiers en incontinentiemateriaal : Potentiële risico's bij recycling
[ Exploration of the composition of diapers and incontinence pads; : Potential risks associated with recycling ]
 
Spijker J, Bakker J, de Bruijn ACP, Moermond CTA, Notenboom K, Rutjes SA, Schalk M, Weda M, Lijzen JPA

82 p in Dutch   2016
RIVM briefrapport 2016-0098
download pdf (827Kb)  
alleen digitaal verschenen  

Toon Nederlands

English Abstract
Baby's and adults use large amounts of diapers, in the Netherlands about 160 million kilograms waste is released each year. Based on the principle of the Circular Economy there is a need to reduce the amount of waste, and reuse materials for new products. Rijkswaterstaat, part of the Ministry of Infrastructure and the Environment, started a project with all stakeholders within the diaper product chain, from producer, waste-collector, processor to secondary product buyer, to explore the possibilities for recycling. Related to this project, the RIVM made an initial assessment about the composition of the waste stream and the possible risks when secondary materials enter the environment. The focus was on components of new diapers, residues of pharmaceuticals, and pathogens.

Based on a literature study, we assessed the composition of unused diapers. Despite the limited information, there is no reason to assume that negative effects will occur when the absorbing materials (super absorbing polyacrylates, SAP) or paper parts will enter the soil. However, SAP are not easily degradable and no data are available on effects on groundwater.

Based on prescription of pharmaceuticals, an inventory was made to assess which pharmaceutical residues can enter the environment by faeces and urine. For some pharmaceuticals no data about effects was available and the environmental impact is therefore hard to assess. For pathogens the risk depends on how they can survive the recovery process. Pharmaceutical residues can be degraded during recovery. The exposure to humans from pharmaceutical residues and pathogens in the secondary product finally determines the risk of reuse of diapers.

The study recommends assessing the effects of a recovery process of recycled diaper materials during a pilot study. It is suggested to look further then only the diaper product recovery chain, but also to consider other products which can be recovered from human faeces and urine. For example struvite (a phosphor mineral from urine) and cellulose recovered from municipal waste water.

 

RIVM - Bilthoven - the Netherlands - www.rivm.nl

Display English

Rapport in het kort
Per jaar worden voor baby's en volwassenen grote hoeveelheden luiers gebruikt, naar schatting ontstaat per jaar meer dan 160 miljoen kilo luierafval. Vanwege het streven naar een circulaire economie is het gewenst de hoeveelheid restafval te verminderen en materialen her te gebruiken tot nieuwe producten. Rijkswaterstaat heeft daartoe een project opgezet waarin alle partners van de keten voor luiers, van producent, inzamelaar, verwerker tot afnemers van hergebruikt materiaal, bijeen zitten om gezamenlijk mogelijkheden voor recycling te verkennen. In dat verband heeft het RIVM de samenstelling van deze afvalstroom verkennend onderzocht met het oog op risico's die kunnen ontstaan als hergebruikt materiaal in het milieu terechtkomt. Hierbij is gefocust op de in luiers aanwezige plastics, medicijnresten en ziekteverwekkers.

De samenstelling van ongebruikte luiers is onderzocht op basis van gegevens uit de wetenschappelijke literatuur: welke stoffen zitten erin en kunnen er dus uit vrijkomen. Hoewel de informatie daarover beperkt is, is er nu geen aanleiding om negatieve effecten te verwachten van de absorberende plastic en papieren onderdelen van luiers (super absorberende polyacrylaten, SAP) voor de bodem. Wel is de SAP moeilijk afbreekbaar. Over de effecten op grondwater zijn geen gegevens bekend.

Daarnaast is op basis van de inname van medicijnen geïnventariseerd welke resten via de ontlasting en urine in het milieu kunnen komen, en dus ook via luiers. Van sommige medicijnen ontbreken gegevens over de mate waarin ze schadelijk zijn, waardoor de schade aan het milieu moeilijk kan worden geduid. Bij ziekteverwekkers is het risico ervan afhankelijk of ze de verwerkingstechniek overleven. Medicijnresten kunnen wel tijdens verwerking afgebroken worden. Het uiteindelijke risico hangt vervolgens af van de mate waarin mensen aan ziekteverwekkers of en stof blootstaan via het gerecyclede materiaal.

Aanbevolen wordt om in een pilotstudie te onderzoeken welke effecten verwerkingstechnieken bij de recycling van luiers hebben op medicijnresten en ziekteverwekkers. Het advies is om daarbij breder te kijken dan alleen de luierketen en mogelijkheden voor hergebruik te verkennen van materialen met menselijke urine en uitwerpselen. Voorbeelden hiervan zijn struviet (een fosfor mineraal uit urine) en cellulose die worden teruggewonnen in rioolwaterzuiveringsinstallaties.

 

RIVM - Bilthoven - Nederland - www.rivm.nl
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM
( 2016-09-16 )