|  print

Verkenning milieueffecten rubbergranulaat bij kunstgrasvelden
[ The environmental impact of rubber infill near synthetic turf fields  ]
 
Verschoor AJ, Bodar CWM, Baumann RA

115 p in Dutch   2018
RIVM briefrapport 2018-0072
download pdf (3746Kb)  

Toon Nederlands

English Abstract
This report contains an erratum d.d. 17-7-2018 on the last page

Use of rubber granulate sourced from car tyres, on synthetic turf fields can be harmful to the environment in the close vicinity of these fields. Substances leach from rubber granulate and enter the soil in the field borders and in the ditches. Children at play and pets or cattle that occasionally ingest soil containing rubber granulate are not at risk. Ditch water and groundwater in the natural soil are not contaminated by rubber granulate on the fields. This water is expected to be sufficiently suitable, for example, for spraying vegetable gardens. This is shown by an exploratory research project conducted by RIVM around 10 synthetic turf pitches of football clubs in the Netherlands.

In the study, the quality of the environment around synthetic turf fields containing rubber granulate from car tyres was compared with the environmental quality around real grass fields. At various locations, the concentrations of zinc, cobalt and mineral oil exceed the environmental quality standards for soil and sediment (Soil Quality Decree). The environment is particularly sensitive to high concentrations of zinc; however, zinc is not a health issue for humans.

The environmental impact is caused by the fact that rubber granulate is dragged along by athletes or the public or is dispersed for instance by leaf blowers, and reaches the soil borders up to a few meters distance from the field. In addition, substances from rubber granulate leach into the drainage water: that is rainwater that passes the sport fields and ends up in the field borders via drainpipes to a ditch. In the measured ditch water samples, the concentrations were diluted so that they did not cause any harmful effects. However, most substances bind to particles that precipitate into the sediment, in which effects have been measured.

Cobalt, zinc and mineral oil leaching from rubber granulate can accumulate in the technical sublayers of the synthetic turf. From there they can, in the short or long term, further leach to the environment. This was shown by studies by various municipalities, which RIVM additionally evaluated as part of this study.

The conclusions from this research are largely confirmed by a study of the Foundation for Applied Water Research (STOWA), the knowledge center of regional water managers in the Netherlands. In this study, effects on living organisms were found in a part of the samples of drainage water and sediment.

RIVM recommends that measures be taken to prevent the spreading of rubber granulate to the field borders and to limit the emission of substances via the drainage water.

 

RIVM - Bilthoven - the Netherlands - www.rivm.nl

Display English

Rapport in het kort
Dit rapport bevat een erratum d.d. 17-7-2018 op de laatste pagina

Het gebruik van rubbergranulaat op kunstgrasvelden kan schadelijk zijn voor het milieu in de directe omgeving van de velden. Uit de rubberkorrels kunnen stoffen lekken die terecht komen in de grond om de velden heen (de bermgrond) en in de bagger in sloten. Dat is slecht voor het ecosysteem omdat het de biodiversiteit aantast. Spelende kinderen en huisdieren die per ongeluk bermgrond binnenkrijgen lopen geen gevaar. Slootwater en grondwater in de natuurlijke ondergrond zijn niet verontreinigd door het rubbergranulaat op de velden. Dit water kan dus naar verwachting zonder bezwaar gebruikt worden om bijvoorbeeld moestuinen mee te besproeien.

Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM rond 10 kunstgrasvelden van voetbalclubs in Nederland die zijn ingestrooid met rubbergranulaat van autobanden. In het onderzoek is de kwaliteit van het milieu rondom kunstgrasvelden met rubbergranulaat van autobanden vergeleken met de milieukwaliteit rondom echte grasvelden. Op diverse locaties overschrijden de concentraties zink, kobalt en minerale olie bij kunstgrasvelden de geldende normen voor bodem en waterbodem (Besluit bodemkwaliteit), terwijl dat bij echte grasvelden niet het geval is. Het milieu is vooral gevoelig voor hoge concentraties zink; voor de mens vormt zink geen gezondheidsrisico.

De milieubelasting ontstaat doordat rubbergranulaatkorrels worden meegesleept door mensen of bijvoorbeeld door bladblazers tot enkele meters naast het veld op de bermgrond terechtkomen. Daarnaast lekken stoffen uit rubbergranulaat weg naar het drainagewater: dat is regenwater dat via de sportvelden in de bodem terechtkomt en van daaruit via buizen wordt afgevoerd naar een sloot. In het slootwater worden de concentraties zodanig verdund dat ze geen schade veroorzaken. Wel binden de meeste stoffen zich vervolgens aan deeltjes die neerslaan als bagger op de slootbodem, waarin wel effecten zijn gemeten.

Kobalt, zink en minerale olie die uit rubbergranulaat weglekken, kunnen zich ook ophopen in de technische onderlagen van het kunstgrasveld. Vandaaruit kunnen ze zich, op korte of lange termijn, verder verspreiden naar de omgeving. Dat bleek uit onderzoeken van verschillende gemeentes, die het RIVM als onderdeel van deze studie heeft geëvalueerd.

De conclusies uit dit onderzoek worden grotendeels bevestigd door een studie van de Stichting Toegepast Onderzoek Waterbeheer (STOWA), het kenniscentrum van regionale waterbeheerders in Nederland. Hierin zijn in een deel van de monsters van drainagewater en waterbodem effecten op levende organismen gevonden.

Het RIVM beveelt aan om maatregelen te treffen om de verspreiding van rubberkorrels naar de bermgrond te voorkomen en om de uitstoot van stoffen via het drainagewater te beperken.

 

RIVM - Bilthoven - Nederland - www.rivm.nl
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM
( 2018-07-03 )