English Abstract To get a thorough picture on the possible situation of
food and the environment in Southeast Asia in 2030 and to identify the areas
that need policy intervention, five scenarios on future food production are
reviewed and compared. These scenarios include: 1) FAO AT 2015/30 which is
taken as the baseline development, UNEP's GEO-3 2) Policy Reform and 3)
Market Forces scenarios, and IMAGE 2.2 4) B1 and 5) A1B scenarios. Based
on those scenarios, a set of policy measures for ASEAN (Association of
Southeast Asia Nations) is identified, especially regarding crop production.
Increased crop production in the region to a large extent will be achieved
by intensification. There is room for ASEAN to foster the integration of
environmental concerns into agricultural policy. Closer networking between
the agricultural and the environmental unit is very important for a more
effective and efficient co-operation. It may be necessary for ASEAN to set
up a project to formulate a new ASEAN Common Agricultural Policy (ACAP),
covering several elements as follows: developing agri-environmental
indicators for the region; improving fertiliser efficiency; limiting
pesticide; limiting methane emission from wetland rice; managing
agricultural land expansion; limiting soil degradation; directing
genetically modified (GM) crops development with close scrutinisation,
enhancing rural development; and benefiting from international agricultural
trade by active and co-ordinated participation in trade
talks.
Rapport in het kort
De studie gaat over de mogelijke situatie in Zuid-Oost
Azie anno 2030 wat betreft voedsel en milieu, en over noodzakelijke
beleidsmaatregelen. Vijf mondiale scenario's zijn voor deze regio
vergeleken, namelijk: FAO Agriculture Towards 2015/2030; Policy Reform en
Market Forces uit concepten voor de derde Global Environment Outlook
(GEO-3); de IPCC-scenario's A1B en B1 maar dan geinterpreteerd en
uitgewerkt met het IMAGE 2.2 model. De studie noemt op grond van deze
vergelijking een aantal mogelijke beleidsmaatregelen om voedselzekerheid in
de regio binnen milieugrenzen na te streven. De studie is gericht op
gewasproduktie. Die zal in Zuid-Oost Azie vooral worden uitgebreid door
intensivering. De analyse van beleidsmogelijkheden is gericht op ASEAN. De
studie concludeert dat ASEAN inderdaad mogelijkheden heeft om
milieu-overwegingen beter te integreren in het landbouwbeleid. Nauwere
samenwerking tussen de landbouw- en milieu-eenheden van ASEAN is belangrijk.
Wellicht moet ASEAN een nieuw gemeenschappelijk landbouwbeleid voor de regio
formuleren. Mogelijke aspecten daarvan zijn: het ontwikkelen van regionaal
toegesneden indicatoren voor landbouw en milieu; efficienter gebruik van
kunstmest; beperken van het gebruik van bestrijdingsmiddelen; het
beperken, als onderdeel van mondiaal klimaatbeleid, van de emissie van
methaan uit de natte rijstbouw; planmatige uitbreiding van landbouwgrond;
het tegengaan van landdegradatie; beheerste en nauwkeurig gecontroleerde
toepassing van genetisch gemodificeerde gewassen; plattelandsontwikkeling;
betere benutting van toekomstige handel in landbouwprodukten door
gecoordineerde deelname in besprekingen.
