English Abstract Background and purpose: This report on fertility change
in India presents the results of a project on integrated population
modelling initiated by the National Institute of Public Health and
Environment (RIVM) and the Population Research Centre of the University of
Groningen as part of RIVM's contributions to UNEP's global environmental
outlook. A generic fertility module has been designed and applied to the
Indian situation. Methodology: The model includes four sections on the
systems: state, pressure, impact and response/steering. The state system
encompasses the total fertility rate and its proximate determinants
distinguished by Bongaarts and Potter: marriage, contraceptive use, induced
abortion and postpartum infecundability. The pressure system describes the
driving forces behind fertility changes, comprising the following variables:
life expectancy, female education, gross national product and (current)
population growth. The impact system describes the number of births, which
together with the number of deaths from the health module, generates
estimated population figures. The response/steering system includes:
abortion policy, education policy, family planning allocation and mass
communication. Results: The scenarios applies a number of possible
fertility trajectories within the fertility model, showing that: a. Further
fertility decline without explicit population policies is possible because
of the assumed continuation of the diffusion process and changing
son-preference: it takes longer. The decline is a consequence of changes at
the micro-level: changes in reproductive attitudes in relation to
son-preference and the demand for family planning methods. b. For the
scenarios assuming less economic development, explicit policies are possible
for increasing the possibilities of child spacing. There is a reduced
use-effectiveness of child-spacing methods which can only partially be
compensated by increased information and health education. c. Fertility
decline is set in motion and is even accelerating in some areas. Some
scenarios show that replacement levels can be reached within two decades.
Under less favourable circumstances the desired number of children remains
above replacement level. Conclusions: The relation between the fertility
levels and the proximate fertility determinants is relatively
well-understood. Human development and family planning programmes may
affect the behaviour of people only indirectly and with a time lag. The
model illustrates how the effectiveness of population policies is influenced
by variables at levels between the policies and individual
decision-making.
Rapport in het kort
Achtergrond en doelstelling: de toepassing van een
generiek fertiliteitsmodel, beschreven op basis van de Indiase situatie.
Het model bestaat uit vier onderdelen. Het deel waarin de toestand is
beschreven berekent de fertiliteitsratio en de factoren die dit direct
bepalen zoals onderscheiden door Bongaarts en Potter: huwelijkse leeftijd,
gebruik van anticonceptiva, abortus provocatus en post-partum amenorroe.
Het druksysteem beschrijft de causale krachten: levensverwachting,
scholingsniveau van vrouwen, bruto nationaal produkt, en populatiegroei.
Het impactsysteem beschrijft de ontwikkeling van het aantal geboorten, dat,
tezamen met geprojecteerde en/of gesimuleerde sterftecijfers, de geschatte
populatiegroei bepaalt. Het sturingsgedeelte bevat vier beleidsvelden:
beleid in relatie tot abortus, scholingsbeleid, anticonceptieprogramma's en
massacommunicatie. Resultaten: De toegepaste scenarios gebruiken een aantal
trajecten in het model die het volgende aantonen: a. Een verdere verlaging
van de vruchtbaarheid zonder een expliciete bevolkingspolitiek is mogelijk,
als gevolg van de aanname dat de diffusie van methoden zich zal continueren
en de voorkeur voor zonen zal afnemen. De daling zal echter meer tijd nodig
hebben om het vervangingsniveau te halen. Deze verandering zal zich dan op
micro-niveau voltrekken. b. In het geval van tegenvallende economische
groei zijn er expliciete bevolkingsstrategieen mogelijk met betrekking tot
het moment van kinderen krijgen. Er is een afgenomen effectiviteit van
methoden, die slechts partieel door informatieve programma's is te
compenseren. c. De daling van het aantal kinderen per vrouw zal doorzetten
en kent in sommige gebieden een versnelling. Sommige scenario's tonen dat
het vervangingsniveau binnen twee decennia bereikt kan worden. Onder
ongunstiger omstandigheden kan het diffusieproces zich nog steeds
voltrekken, maar het gewenste kinderaantal zal boven het vervangingsniveau
blijven liggen. Conclusies: De relatie tussen fertiliteitsontwikkeling en
de directe bepalende factoren zijn relatief goed te kwantificeren.
Sociaal-economische ontwikkeling en bevolkings-programma's hebben slechts
indirect effecten op het aantal geboorten en tonen een tijdsvertraging. Het
model toont hoe de effectiviteit van bevolkingsbeleid beinvloed kan worden
door de factoren die liggen tussen het beleid en de beslissingen op
micro-niveau.
