Bollen JC ,
Minnen JG van ,
Toet AMC ,
Bennis M ,
Kuik OJ
88 p
in Dutch
1995
Toon Nederlands
English Abstract Joint Implementation (JI) is a means for reaching
cheaper solutions to CO2 emission reductions. The global potential for JI
is defined as the portion of the necessary regional CO2 emission reductions
to meet the goals defined for a target year that can be more
cost-effectively implemented in other regions. The goals will come from
multilateral negotiations and may be the starting point of any bilateral
negotiation process concerning JI-agreements. The more the goals will take
cost-effectiveness criteria into account the less scope there will be for
additional JI-agreements. In cases where the goals are stricter, the
globally required emission reductions will be larger and consequently larger
emission reductions could be be achieved in other regions. (However, as
compared to the other cases presented in the report the potential for JI
will be lower, since the potential is defined as a fraction of the necessary
global emission reduction). JI could reduce the total costs of CO2 emission
reduction by more than 75 percent compared to the situation without JI,
depending on the initial distribution of CO2 targets, the target year and
the scenario-assumptions. For donor countries the cost reductions could be
more than 50 percent, even when it is assumed that the subsidies for
emission-reduction measures in receptor countries are 50 percent higher than
the actual costs. In donor countries the resulting domestic CO2 emission
reductions after JI could be more than 50 percent less than the original
goals before JI. In comparison to other OECD regions (Japan, Oceania, and
the United States), Western Europe's gains from JI are less. In other
words, in a world market for JI projects, Western Europe could face strong
competition.
Rapport in het kort
Joint Implementation (JI) is een instrument om op
goedkopere wijze de mondiale CO2 uitstoot te verminderen. Het mondiale
potentieel voor JI is gedefinieerd als de fractie van de noodzakelijke
vermindering van regionale CO2 uitstoot om de uitstootdoelstelling in een
bepaald zichtjaar te bereiken, die kosten-effectiever in andere regio's kan
worden uitgevoerd. De doelstellingen worden in multilaterale
onderhandelingen geformuleerd en kunnen het uitgangspunt vormen voor
bilaterale JI overeenkomsten. Hoe meer de multilaterale doelstellingen zijn
gebaseerd op overwegingen van kosten-effectiviteit, hoe minder ruimte er
overblijft voor aanvullende JI overeenkomsten. Des te strikter de CO2
uitstootdoelstellingen, des te groter de noodzakelijke mondiale
uitstootvermindering en des te hoger het potentieel voor
uitstootverminderende maatregelen in andere regio's. (Echter, vergeleken
met minder strikte doelstellingen zal het potentieel voor JI lager zijn,
omdat het potentieel is gedefinieerd als de fractie van de noodzakelijke
uitstootvermindering.) JI zou de totale kosten van CO2 uitstootvermindering
met 75 procent kunnen verlagen vergeleken met een situatie zonder JI,
afhankelijk van de oorspronkelijke verdeling van CO2 doelstellingen, het
zichtjaar en scenario veronderstellingen. De kostenbesparing voor "donor"
landen zou meer dan 50 procent kunnen bedragen, zelfs als zou worden
verondersteld dat subsidies voor maatregelen in "gast" landen 50 procent
meer zouden bedragen dan de werkelijke kosten. Met JI zou de noodzakelijke
binnenlandse uitstootvermindering in "donor" landen met de helft af kunnen
nemen. In vergelijking met andere OESO regio's (Japan, Oceanie, Verenigde
Staten) zijn de voordelen van JI voor West-Europa gering. Met andere
woorden, in een wereldmarkt van JI projecten zou West- Europa stevige
concurrentie kunnen ontmoeten.
