English Abstract Surface water quality in the Netherlands does not meet
the standards for several parameters, e.g. nutrients, metals and
pesticides. Although water quality had considerably improved between 1970
and 1995, the last 10 years have seen little change. Point-source pollution
had been successfully driven back but non-point sources of pollution could
not be tackled under the same policy, or with the same legal and technical
instruments. The legal instruments do not fall under the responsibility for
water management policy, but rather under agricultural and environmental
policy. The various policies are insufficiently attuned to one another to
allow the water quality standards to be met. The economy, traffic, level of
agricultural production and the population have grown in these 10 years.
Thanks to environmental measures, emissions in this period have declined;
however, historical pollution still influences present water quality due to
large stocks of phosphates, heavy metals and organic pollutants in sediment
and soil. The international rivers, the Rhine and Meuse, contribute
considerably to the pollution of the larger rivers, lakes and coastal waters
in the Netherlands.
Rapport in het kort
De chemische kwaliteit van het Nederlandse
oppervlaktewater is sterk verbeterd ten opzichte van enkele decennia terug,
maar niet alle doelen worden gehaald. Gevoelige functies als 'natuur',
'recreatie' en 'drinkwater' ondervinden nog steeds problemen. Puntbronnen
van verontreiniging zijn ver gesaneerd, diffuse bronnen hebben nu de
overhand. Voor de aanpak hiervan is samenwerking nodig. De belangrijkste
redenen waarom de doelen niet worden gehaald zijn: onvoldoende afstemming
tussen het beleid voor landbouw, milieu en water, weinig politieke
prioriteit, nalevering van verontreiniging die is opgehoopt in de land- en
waterbodem en aanvoer vanuit het buitenland. De Europese Kaderrichtlijn
Water vereist dat het water een goede kwaliteit heeft binnen tien tot
hooguit twintig jaar. Een les uit het verleden is dat hiervoor een goede
afstemming tussen de verschillende beleidsterreinen en met het buitenland
nodig is, evenals samenwerking tussen uitvoerende partijen. Dit is
inhoudelijk en bestuurlijk een grote opgave.
