English Abstract Demographic developments have played an important role
in the structure and functioning of the Earth's system. The exponential
population growth of the last century has led to high pressures on the
environmental system, with the issue of hunger as representative of harmful
effects. Despite the fact that the population growth is currently negative
in some of the world's regions, the world population is expected to
increase, at least in the next couple of decades. Looking at the three
basis components of the demographic changes, fertility, mortality and
migration, one can better understand the dynamics and changes in size and
structure of future populations. De simultaneous developments of these
components are known as the demographic transition theory. There are
several institutions involved in developing and publishing population
projections. The Population Division of the United Nations is possibly the
best known institution, responsible for population projections up to 2050
for the majority of countries in the world. In addition to the UN
projections, other projections are made on the national (e.g. the
Netherlands) and regional scales (e.g. European). However, with different
institutions developing projections at different aggregation levels,
inconsistencies over the various geographical scales are almost inevitable.
Furthermore, rock-solid sets of assumptions are often lacking, and
uncertainties are only included by the definition of high, medium and low
variants. One of the ways to deal with uncertainties may be application of
a scenario. Instead of covering up uncertainties with rather meaningless
variants, a scenario methodology allows one or more consistent images of the
future to be created. The IPCC has applied this methodology to gain better
insights into future emission paths, resulting in an advanced and useful set
of scenarios. In this approach, the two most relevant trends to cover most
of the future uncertainties have been distinguished. These trends are
globalization versus regionalization, and individualism/market orientation
versus collectivity. Their combination will result in four scenarios.The
scenario approach has been applied to three aggregation levels, the
Netherlands, Europe and the 17 major world regions. In these applications
the assumptions on fertility, mortality and migration are, to the furthest
extent, based on the underlying socio-economic and environmental
determinants. By using the same methodology in all applications, a set of
scenarios is created that is consistent for the various geographical scales.
The associated simulation results show an assorted set of images of the
future population.
Rapport in het kort
Bevolkingsontwikkelingen hebben een zeer belangrijke
rol gespeeld bij het functioneren van het natuurlijk systeem. De hoge
bevolkingsgroei in de afgelopen eeuw heeft geleid tot een hoge druk op het
milieu, waarvan de voedselproblematiek een van de voorbeelden is waarin deze
druk zichtbaar wordt. Alhoewel de bevolking in bepaalde regio's aan het
afnemen is, zal de wereldbevolking nog verder stijgen, in ieder geval de
komende decennia. Door te kijken naar de drie basiscomponenten van de
demografische veranderingen d.w.z. fertiliteit, mortaliteit en migratie,
kan de dynamiek van veranderingen in omvang maar ook in structuur van de
toekomstige bevolking, beter begrepen worden. De samenhang en verandering
van deze componenten wordt beschreven in de theorie van de demografische
transitie. Er zijn diverse instellingen die bevolkingsprojecties maken. De
bekendste is wellicht de Verenigde Naties die voor de meeste landen
projectie tot 2050 maken. Daarnaast worden er op nationale (bijvoorbeeld
Nederland) en regionale schaal (bijvoorbeeld Europa) ook projecties gemaakt.
Doordat deze projectie door verschillende instellingen gemaakt wordt
ontbreekt de consistentie over de schaalniveaus. Ook de onderbouwing van de
veronderstellingen die ten grondslag liggen aan deze projecties ontbreekt
nogal eens, en de onzekerheden worden vaak slechts gepresenteerd in
varianten: hoog, midden en laag.Een mogelijkheid om beter om te gaan met
onzekerheden is het gebruik van scenario's. In scenario's wordt getracht
een of meerdere consistente beelden van de toekomst te geven. Door de IPPC
is deze methodiek toegepast om een beter inzicht te krijgen in toekomstige
emissies. Deze zeer bruikbare toepassing gaat uit van twee trends die
tezamen een groot deel van de onzekerheden ten aanzien van toekomstige
ontwikkelingen dienen af te dekken. Deze trends zijn globalisering versus
regionalisering, en individualisme/marktwerking versus collectivisme. De
combinatie van deze twee dimensies resulteert in 4 scenario's. Deze
scenariomethodiek is toegepast op Nederland, Europa en de 17 belangrijkste
wereldregio's waarbij de veronderstellingen voor fertiliteit, mortaliteit en
migratie zoveel mogelijk gebaseerd zijn op achterliggende
sociaal-economische en milieu-gerelateerde ontwikkelingen. Doordat een
zelfde benadering gebruikt is voor de diverse schaalniveaus worden
consistente bevolkingsprojecties verkregen. De resultaten voor de drie
schaalniveaus laten zien dat, gegeven de twee scenariodimensies, een grote
diversiteit van toekomstbeelden verkregen wordt.
