English Abstract This report presents maximal permissible concentrations
(MPCs) and negligible concentrations (NCs) are derived for
di-n-butylphthalate (DBP) and di(2-ethylhexyl)phthalate (DEHP). Phthalates
are often mentioned as suspected endocrine disrupters. Data with endpoints
related to the endocrine or reproductive system for in vitro as well as in
vivo tests were collected. Especially the two-generation reproduction
studies were found sensitive in detecting endocrine disruptive effects.
None of the tests with uterine weight (often in combination with vaginal
cornification) showed positive results. The most sensitive endpoints in the
in vivo studies are converted to concentrations in the organic carbon
exerting adverse effects. Based on the available data, the MPCs derived
using classical endpoints (survival, growth and reproduction) are concluded
to give sufficient protection against adverse endocrine disruptive
effects.
Rapport in het kort
In dit rapport zijn maximaal toelaatbare risiconiveaus
(MTRs) en verwaarloosbare risiconiveaus (VRs) afgeleid voor dibutylftalaat
en di-ethylhexyl-ftalaat. Ftalaten worden vaak verdacht van endocriene
verstoring. Gegevens over endocriene en reproductieve verstoring door
ftalaten zijn verzameld van in vitro en in vivo testen. Met name de
twee-generatie reproductie studies blijken gevoelig om endocrien verstorende
effecten te signaleren. Geen enkele van de testen met uterien gewicht als
eindpunt (vaak in combinatie met vaginale cornificatie gemeten) liet
positieve resultaten zien. Op basis van de beschikbare data is
geconcludeerd dat de MTRs die afgeleid zijn op basis van klassiek gebruikte
eindpunten (overleving, groei en reproductie) voor de geteste verbindingen
voldoende bescherming bieden tegen endocrien verstorende
effecten.
