|  print

Environmental risk limits for PFOS : A proposal for water quality standards in accordance with the Water Framework Directive
[ Milieurisicogrenzen voor PFOS ]
 
Moermond CTA, Verbruggen EMJ, Smit CE

70 p in English   2010
RIVM rapport 601714013
download pdf (460Kb)  

Toon Nederlands

English Abstract
The National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has derived scientific Environmental Risk Limits (ERLs) for perfluorooctane sulfonate (PFOS) in fresh and marine surface waters. Measured concentrations in the Netherlands and other European countries exceed the ERLs for humans through fish consumption, as well as for water organisms and fish-eating birds and mammals. This indicates a potential risk for the water ecosystem. The risks for the average fish consumer are low because sufficient safety margins have been applied in the derivation.
RIVM used the methodology as required by the European Water Framework Directive for the derivation of the ERLs in this report. ERLs are scientifically derived advisory values. They serve as a scientific background for the decisions to be taken at the national and European level, where other aspects will be taken into account as well. In the Netherlands, environmental quality standards are set by the Dutch Steering Committee for Substances, based on this advice and other considerations. The Dutch government uses environmental quality standards when implementing the national policy on substances.
The MPC (maximum permissible concentration) is the level at which no harmful effects are expected, based on annual average concentrations. This MPC is based on three routes: direct ecotoxicity, secondary poisoning, and consumption of fish by humans. The lowest of these three routes determines the overall MPC. For PFOS, the consumption of fish by humans is the most critical route, which results in an MPC of 0.65 ng/L for freshwater. This route is based on a consumption of 115 grams of fish per day, which is seen as a conservative estimate.
PFOS is a surfactant and is used in a variety of products such as fire-fighting foams, cleaners, adhesives and paper. Due to the physicochemical properties of PFOS, it does not degrade well and has been found to accumulate in biota, also in mammals even in remote areas. Production and use of PFOS are strongly restrained as a result of international regulations, with a complete ban as the ultimate goal. Restricted use of PFOS is allowed in a limited number of products for which it is deemed indispensible. Its use in these products will also eventually be phased out.

 

RIVM - Bilthoven - the Netherlands - www.rivm.nl

Display English

Rapport in het kort
Het RIVM heeft wetenschappelijke milieurisicogrenzen afgeleid voor perfluoroctaansulfonaat (PFOS) in zoet en zout oppervlaktewater. Gemeten concentraties in Nederland en andere Europese landen overschrijden de in dit rapport berekende waarden voor alledrie de beschermingsdoelen: de mens (rekening houdend met visconsumptie), waterorganismen en visetende vogels en zoogdieren. De overschrijding wijst op een potentieel risico voor het waterecosysteem. Het risico voor de gemiddelde consument van vis is vanwege de veiligheidsmarges gering.
Bij de in dit rapport afgeleide waarden is uitgegaan van de methodiek behorend bij de Kaderrichtlijn Water. Bij verdere besluitvorming over PFOS op nationaal en Europees niveau worden deze waarden als uitgangspunt gebruikt, maar zijn ook andere aspecten en overwegingen van belang. In Nederland stelt de Stuurgroep Stoffen de uiteindelijke milieukwaliteitsnormen voor stoffen vast op basis van dit advies en andere overwegingen. De overheid gebruikt de milieukwaliteitsnormen voor de uitvoering van het nationaal stoffenbeleid.
Als standaard worden het 'maximaal toelaatbaar risiconiveau' (MTR) en het daar rekenkundig mee samenhangend 'verwaarloosbaar risiconiveau' (VR) bepaald. Het MTR is het niveau waarbij geen schadelijke effecten te verwachten zijn, gebaseerd op jaargemiddelde concentraties. Het MTR wordt bepaald op basis van de drie bovengenoemde beschermingsdoelen; de laagste waarde, in dit geval de consumptie van vis door de mens, bepaalt het uiteindelijke MTR voor zoetwater (0,65 nanogram per liter). Deze waarde is gebaseerd op een consumptie van 115 gram zoetwatervis per persoon per dag. Dit is ruim hoger dan de gemiddelde visconsumptie van mensen in Nederland.
PFOS wordt gebruikt in producten zoals blusschuim, schoonmaakmiddelen, lijmen en papier. De stof breekt slecht af in het milieu. PFOS hoopt zich op in organismen en is zelfs in afgelegen gebieden in zoogdieren aangetroffen. De productie en het gebruik van PFOS is recent door een aantal internationale regelingen sterk aan banden gelegd. PFOS mag alleen nog onder bepaalde voorwaarden worden toegepast in een beperkt aantal producten waarin het onmisbaar wordt geacht. Uiteindelijk wordt naar een algeheel verbod gestreefd.

 

RIVM - Bilthoven - Nederland - www.rivm.nl
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM
( 2010-11-25 )