|  print

Time course of maximum expiratory flow volume (MEPV) curves in the Wistar rat after acute ozone exposure
[ Tijdverloop van de maximale expiratoire flow volume (MEPV) curven in de wistar rat na acute blootstelling aan ozon ]
 
Boere AJF, Marra M, Rombout PJA

26 p in English   1995
RIVM Rapport 619002004

Toon Nederlands

English Abstract
Acute exposure of humans to ambient ozone levels resulted in decreased lung function and inflammation of the respiratory system. The time-course of the inflammation measured in clinical studies and in laboratory animal studies are in agreement. The time-course of lung function changes in laboratory animals has been investigated in this study. Effects on lung function due to acute ozone exposure are maximal immediately after exposure. During the Maximal Expiratory Flow Volume (MEFV) curves increased forced expiratory flow (FEF) were measured both 0, 6, and 12 hours post exposure. Effects are abolished within 24 hours post exposure. In contrast to effects of ozone exposure on lung function parameters measured in clinical studies, increased FEF's are found in the Wistar rat exposed for 12 hour to 1.6 mg/m3 ozone. This opposite effect could be caused by the method of measuring lung function in laboratory animals. The animals are anaesthetized and the maximal in- and expiration must be forced by external pressure.

 

RIVM - Bilthoven - the Netherlands - www.rivm.nl

Display English

Rapport in het kort
Acute blootstelling van menselijke vrijwilligers aan een concentratie ozon welke overeenkomt met concentraties welke gedurende smogepisodes in de buitenlucht gemeten worden, resulteert in een afname van de longfunctie en een ontstekingsproces in de longen. Het tijdsverloop van dit ontstekingsproces komt voor mensen en proefdieren overeen. In deze studie wordt het tijdsverloop van longfunctieveranderingen in proefdieren bestudeerd. De effecten op longfunctieparameters blijken maximaal direct na de ozon blootstelling. Tijdens de "Maximale Expiratoire Flow Volume (MEFV)" curve is een sterke toename van de geforceerde uitademingsflow gemeten direct na expositie. Ook 6 en 12 uur na expositie is deze flow nog enigszins verhoogd. Indien de longfunctieparameters echter 24 uur na het einde van de blootstelling gemeten worden, dan zijn de effecten weer verdwenen. In tegenstelling tot de effecten van ozon op longfunctieparameters gemeten bij menselijke vrijwilligers, neemt de geforceerde uitademingsflow bij de Wistar rat toe na expositie aan 1.6 mg/m3 ozon gedurende 12 uur. Dit tegengestelde effect wordt waarschijnlijk veroorzaakt door de manier van meten van de longfunctieparameters. Metingen bij proefdieren worden onder narcose uitgevoerd en voor de maximale in- en uitademing wordt een externe onder- of overdruk gebruikt.

 

RIVM - Bilthoven - Nederland - www.rivm.nl
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM
( 1995-10-31 )