English Abstract Concepts in risk assessment practice are expressed in
terms of external exposure, while internal exposure determines whether toxic
effects will occur. Often only a fraction of the ingested compound is
absorbed external exposure, resulting in a lower internal exposure. The
methodologies most commonly used to study the intestinal absorption of
ingested compounds were reviewed. Since the use of these methodologies in
(ad hoc) health risk assessment practice is of particular interest here, the
methodologies were reviewed for their potential to provide a rapid and
relatively inexpensive, accurate estimation of the human intestinal
absorption of compounds. In vitro digestion and Caco-2 cell transport
methods, which study the bioaccessibility and permeability across the
intestinal epithelium of compounds, can be powerful tools for rapidly
obtaining an indication of the human absorption of a compound from an
arbitrary product e.g. pharmaceuticals, contaminants in food, toys and
soil. The information obtained with the in vitro methods can, for example,
be implemented in human exposure models, such as CONSEXPO, and can also
contribute to a more rational and optimised health-risk assessment
practice.
Rapport in het kort
In de risicobeoordeling worden blootstellingniveaus en
normen uitgedrukt in een externe blootstelling (inname) terwijl de inwendige
blootstelling (opname) bepaalt of er toxische effecten optreden. Van oraal
ingenomen stoffen wordt vaak maar een fractie van de externe dosis opgenomen
in het lichaam waardoor de opname van de stof lager is dan de inname. Dit
rapport geeft een overzicht van de methodieken die veelal gebruikt worden om
de absorptie van stoffen in de darm te bestuderen. In dit review ligt de
nadruk op de bruikbaarheid van deze methodieken voor (ad hoc)
risicoschatting. Daartoe worden de volgende eisen aan een methodiek
gesteld: de methode moet snel, flexibel en relatief goedkoop zijn en moet
een accurate schatting van de humane absorptie van oraal ingenomen stoffen
in de darm kunnen maken. In vitro digestie- en Caco-2 transport modellen,
waarmee de bioaccessibility en transport over de darmwand van stoffen
bepaald kan worden, kunnen een waardevolle bijdrage leveren wanneer een
snelle indicatie gewenst is van de humane absorptie van een stof uit een
willekeurig product (bijv. geneesmiddelen, voeding, speelgoed, grond, etc).
De informatie die met deze methodes verkregen wordt, kan geimplementeerd
worden in humane blootstellingmodellen zoals CONSEXPO en kan bijdragen tot
een betere risicoschatting.
