English Abstract This report describes a scenario study into the
mobility effects of office relocations. A land-use scenario was developed,
assuming that half the non-agricultural and non-retail employment at
locations with poor access to public transport are relocated to sites with
good public transport accessibility. Based on the results of empirical
research, models have been developed describing how employees react to the
relocation of their offices (change / no change in home or job location).
These models were combined with the Dutch National Model System. Model
simulations show that if half the non-agricultural and non-retail employment
at locations with poor access to public transport are relocated to sites
with good public transport accessibility, calculated use of cars for driving
from home to work, assuming the long-term equilibrium, will be reduced by 4%
in 2015. However, If (delayed) reactions of employees to relocations are
explicitly incorporated, the (medium-term) reduction is only 1.3%
Reductions in the distance driven from home to work of employees confronted
with relocations vary from 31% (long-term equilibrium) to 10% (taking
explicit account of reactions to relocations). Calculated effects of
relocations on the mobility of employees are highly dependent on whether or
not reactions of employees are explicitly taken into account. Contrary to
the expectations, if mobility costs are doubled or if average speeds of car
trips are reduced by 10%, the effects of the assumed employment relocations
are lower than without these changes. The most important reason for these
lower effects is the difference in increase in commuting distances due to
the employment relocations. Before the employment relocations the firms are
located more or less in the centre of their workers. After the employment
relocations the employment is sited more excentric, resulting in an increase
in average commuting distances. The shorter the commuting distances, the
stronger the (relative) increase in commuting distances. Because higher
costs and lower speeds result in lower commuting distances, the increase due
to the employment relocations is higher. Changes in behaviour (taste
variations) (with as a result a shift from car driver to public transport)
do not influence the effects of the assumed employment
relocations.
Rapport in het kort
Deze scenariostudie heeft tot doel vast te stellen in
welke mate de verplaatsing van werkgelegenheid van slecht naar beter per
openbaar vervoer bereikbare locaties kan bijdragen aan de beperking van (de
milieuschade door) de personenmobiliteit. Er is een ruimtelijk scenario
opgesteld, waarin is verondersteld dat de helft van de werkgelegenheid wordt
verplaatst van slecht naar goed per openbaar vervoer bereikbare locaties.
Als maximale verplaatsingsafstand is 20 km hemelsbreed verondersteld.
Teneinde expliciet met reacties van werkenden op bedrijfsverplaatsingen
rekening te houden (wel/niet verhuizen ; wel/niet van werkgever
veranderen), zijn modellen ontwikkeld voor deze reacties. Deze modellen
zijn toegepast in de scenariostudie. De belangrijkste conclusies zijn: (1)
De berekende effecten op het woon-werkverkeer hangen sterk af van de vraag
of expliciet rekening is gehouden met de reacties van werkenden op
bedrijfsverplaatsingen. Het autogebruik (uitgedrukt in kilometers) van de
werkenden die geconfronteerd worden met bedrijfsverplaatsingen, neemt met
circa 10% af indien expliciet rekening wordt gehouden met genoemde reacties,
en met circa 30% indien van de lange termijn evenwichtssituatie wordt
uitgegaan. (2) Het additionele effect van het verplaatsen van
werkgelegenheid van slecht naar goed per openbaar vervoer bereikbare
locaties is lager als de snelheid van het autosysteem 10% lager is en als de
kosten van mobiliteit dubbel zo hoog zijn. (3) Het additionele effect van
het genoemde ruimtelijke scenario is min of meer onafhankelijk van een
eventuele wijziging in de voorkeur van werkenden van auto naar openbaar
vervoer.
