Rapport in het kort
In dit rapport wordt het associatiegedrag van
organische microverontreinigingen aan opgeloste humuszuren beschreven. Met
behulp van eerder gepubliceerde meetgegevens is voor de associatie van een
aantal PAK's en gechloreerde koolwaterstoffen aan opgeloste humuszuren een
correlatie tussen de log K-ow en de log K-oc. De log K-oc is ook
experimenteel bepaald voor de ethyl-, propyl- en butylester van kaneelzuur.
De gemeten log K-ow-waarden blijken significant kleiner te zijn dan de log
K-oc's berekend met de eerder vermelde correlatie. De experimentele methode
is echter niet optimaal voor de onderzochte verbindingen. Het verschil kan
mogelijk veroorzaakt worden door auto-associatie van het humuszuur, door
gebruik van een humusoplossing met een hoog DOC-gehalte in de experimentele
methode. Tijdens de associatie-experimenten na de totale esterconcentratie
af en volgens de literatuur neemt de anthraceenconcentratie in humusrijk
oppervlaktewater af. De mogelijk irreversibele binding van anthraceen aan
opgelost humuszuur is onderzocht. In een tweetal experimenten werd de
concentratieafname van anthraceen, opgelost in een humuszuur- en een
waterige oplossing, gemeten. In beide experimenten is irreversibele binding
van anthraceen aan opgelost humuszuur niet aangetoond.