English Abstract Enhanced UV-B radiation has effects on growth,
celcharacteristics and DNA cycle of phytoplankton. The increase is a result
of the depletion of the ozone layer. Experimental systems were developed to
measure accurately the dose of radiation to which the algal species were
exposed. Also the effects were measured carefully with new developed
methods. Some of the most important conclusions. The species under study
revealed different quantitative reactions on higher UV-B doses. In all
cases growth rate was reduced. Nutrient limited cells were not more
sensitive to radiation than light-energy limited cells. The primary effect
was a damage of the DNA (thymine dimer formation), which slowed down
replication. Cells were becoming larger by enhanced UV-B radiation. This
will influence the flow of energy through the foodchain. The mass per cell
also increased at higher UV-B radiation, increasing sinking rates, so the
vertical carbonflux will be disturbed.
Rapport in het kort
Verhoogde UV-B instraling heeft effecten op de groei,
celkarakteristieken en DNA van fytoplanktonsoorten. De verhoging wordt
bewerkstelligd door een verdunning van de ozon-laag. Experimentele systemen
werden ontworpen om de dosis van bestraling zo nauwkeurig mogelijk te meten.
Ook aan het nauwkeurig meten van de effecten (continu cultuur of semi
continu cultuur) werd grote aandacht besteed, evenals aan het opstellen van
actie spectra. De belangrijkste conclusies waren: De tot nu toe onderzochte
fytoplanktonsoorten reageerden verschillend op de hogere UV-B dosis. In
alle gevallen trad vermindering van de groeisnelheid op. Cellen onder een
nutrienten-limitatie waren niet gevoeliger dan cellen onder licht-limitatie.
Diatomeeen waren over het algemeen veel gevoeliger dan groenwieren Het
primaire effect van UV-B straling was een beschadiging van het DNA (vorming
van thymine dimeren), wat de DNA-replicatie remde. Behalve een reductie van
de groeisnelheid door UV-B straling werden celvergroting en een verhoging
van de massa per cel waargenomen. Het eerste heeft effect op de verdere
energieoverdracht in de voedselketen door verandering in de graas van het
zooplankton. Het laatste beinvloed de bezinkingssnelheid, wat op zich weer
invloed heeft op de verticale koolstofflux. Het onderzoek is nu in een
stadium dat het gericht kan worden op een nauwkeurige evaluatie van de
effecten van een verhoogde UV-B straling op mondiaal niveau als gevolg van
een verdunning van de ozonlaag.