Industriele uitworp te Oss. Onderzoek naar mogelijke gevolgen voor de Volksgezondheid 748704002

Industriele uitworp te Oss. Onderzoek naar mogelijke gevolgen voor de Volksgezondheid

[ Industrial emission in Oss. Investigation into the possible effects on public health ]

van der Heijden CA, Vermeire TG, van de Wiel HJ, van Jaarsveld JA

p in Dutch 1987

RIVM Rapport 748704002

Display English

Rapport in het kort
Op verzoek van de Regionale Inspectie Milieuhygiene Noord-Brabant werd met spoed een onderzoek ingesteld naar de mogelijk gevolgen voor de volksgezondheid van de luchtverontreiniging nabij het industrieterrein te Oss. Van drie bedrijven met de vermoedelijk hoogste uitstoot werd de reguliere uitworp gekarateriseerd en gekwantificeerd. Op basis van de bekende concentratie-effect-relaties en van de modelmatig berekende blootstelling is een evaluatie gemaakt van het mogelijke risico voor nadelige lange- en korte-termijn effecten op de gezondheid van de omwonenden. Uitgaande van de op de dierproeven gebaseerde veronderstelling dat 1,2-dichloorethaan mogelijk carcinogeen is voor de mens, en uitgaande van het risico op kanker ten gevolge van blootstelling aan deze stof van een extra kankergeval per miljoen personen, die levenslang zijn blootgesteld aan een jaargemiddelde concentratie van 0,00048 mg/m3, blijkt sit risico maximaal 42 extra kankergevallen per miljoen levenslang blootgestelde personen te zijn bij de berekende jaargemiddelden te Oss. Dit betekent een risico van maximaal 42 extra gevallen boven de in een groep van 1 miljoen bewoners te verwachten 300.000 gevallen van kanker. Het risico op kanker ten gevolge van blootstelling aan andere geemitteerde mogelijk carcinogene verbindingen worden onder de huidige omstandigheden verwaarloosbaar geacht. De enige stoffen die incidenteel onder ongunstige omstandigheden aanleiding zouden kunnen geven tot kortdurende klachten over prikkeling van de slijmvliezen zijn zoutzuur, afkomstig van thionylchloride, en acroleine. Op basis van deze conclusies wordt geadviseerd de emissie van 1,2-hdichloorethaan te beperken, evenals de emissie van die stoffen welke tot kortdurende irritatie en stankhinder aanleiding kunnen geven. Uit dit rapport blijkt dat er voor de omwonenden, behalve kortdurende irritatie en stankhinder geen gezondheidsrisico kan worden verwacht van blootstelling aan de berekende luchtconcentraties van alle geselecteerde verbindingen. Gezien de aard van de maximaal te verwachten effecten, kortstondige irritatie en stankhinder, kan op grond van dit onderzoek worden geconcludeerd dat er geen aanleiding is een bevolkingsonderzoek te verrichten.

RIVM - Bilthoven - Nederland - www.rivm.nl

Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM
_{( 1987-04-30 )}