English Abstract HFCs (hydrofluorocarbons) are substiutes for CFCs
(chlorofluorocarbons) and possibly also for HCFCs
(hydrochlorofluorocarbons). This study investigates global emissions of
HFCs in the year 2035, to what extent an HCFC phase-out could affect HFC
emissions, and to what extent HFC emissions can be reduced. Without HFC
policy, HFC emissions could in 2035 equal 7 - 17% of the present CO2
emissions. Better housekeeping and recycling could reduce HFC emissions by
about 50%, restricting use of HFCs to "closed applications" by about 40% and
restricting use of HFCs to those with a low Global Warming Potential by
about 98%. An international agreement under the United Nations Framework
Convention on Climate Change could be based on (1) formulating "essential
uses", i.e. applications for which thus far no alternatives for CFCs,
HCFCs, and HFCs are available, (2) avoidance of HFCs with a relatively high
Global Warming Potential, (3) avoidance of relatively "leaky" applications.
Other gerneral options are (4) maximizing emission control through better
housekeeping and recycling, and (5) establishing a maximum for total HFC
emissions in CO2 equivalents.
Rapport in het kort
HFK's (waterstoffluorkoolwasterstoffen) worden gebruikt
als substituut voor volledig gehalogeneerde CFK's
(chloorfluorkoolwaterstoffen en mogelijk ook voor de onvolledig
gehalogeneerde HCFK's. Het doel van deze studie is de wereldwijde
HFK-emissie in het jaar 2035 te onderzoeken, het effect van een HCFK
produktie-stop daarop, en de mogelijkheden om HFK-emissies te reduceren. De
geschatte HFK-emissies kunnen, zonder HFK-beleid, oplopen tot 7 - 17% van de
huidige CO2 emissie bedragen in 2035. "Better housekeeping" en hergebruik
kunnen de emissies naar schatting met ongeveer 50% reduceren, beperking van
HFK-gebruik tot "gesloten" toepassingen met ongeveer 40% en beperking van
HFK-gebruik tot HFK's met een relatief laag opwarmend vermogen met ongeveer
98%. Een internationale overeenkomst in het kader van het internationale
klimaatverdrag zou gebaseerd kunnen zijn op (1) het formuleren van
"essentiele toepassingen", ofwel toepassingen waarvoor geen alternatieven
voor CFK's, HCFK's en HFK's beschikbaar zijn, (2) het vermijden van HFK's
met een relatief groot opwarmend vermogen of (3) het vermijden van relatief
"lekke" toepassingen. Andere, meer algemene, opties zijn (4) het vermijden
van emissies door "better housekeeping" en hergebruik en (5) het formuleren
van een maximum voor totale HFK-emissies, uitgedrukt in
CO2-equivalenten.