English Abstract This analysis was based on a review of published
measurements of nitrous oxide (N2O) emission from fertilized fields. From
the literature data selections were made to analyze the importance of
factors that regulate N2O production, including soil conditions, type of
crop, nitrogen (N) fertilizer type and soil and crop management. Reported
N2O losses from anhydrous ammonia and organic forms of N fertilizers or
combinations of organic and synthetic N fertilizers are higher than those
for other types of N fertilizer. However, the management and environmental
conditions represented by the set of measurement data is too limited to be
used for estimating emission factors for each fertilizer type individually.
The literature data are appropriate for estimating the order of magnitude of
emissions. The fertilizer-induced N2O emission is higher for measurements
covering longer periods than for measurements which represent short periods.
Therefore, a simple method to estimate the total annual direct N2O emission
from fertilized fields was based on those measurements covering periods of
one year, resulting in the following equation: N2O emission (kg N ha-1.yr-1)
= 1 + 1.25 +/- 1% of the N application (kg N ha-1.yr-1). The relation is
independent of the type of fertilizer. Although the above regression
equation includes considerable uncertainty , it may be appropriate for
global analyses.
Rapport in het kort
Deze studie is gebaseerd op een analyse van
gepubliceerde metingen van de emissie van lachgas (N2O) door bemeste
landbouwgronden. Uit de literatuurgegevens zijn selecties gemaakt om de rol
van verschillende factoren te analyseren, die een rol spelen bij de
produktie en emissie van N2O, zoals bodemeigenschappen en -omstandigheden,
het soort gewas, het type kunstmest of organische mest, bodembeheer en
gewasbehandeling. De geschatte N2O verliezen bij gebruik van ammoniak,
organische mest of combinaties van organische mest en stikstofkunstmest zijn
hoger dan die veroorzaakt door andere vormen van stikstofmest. De spreiding
van milieufactoren en bodem- en gewasmanagement vertegenwoordigd in de
literatuurgegevens is te beperkt om de emissie voor afzonderlijke typen
stikstofmest te berekenen. De gegevens zijn echter wel geschikt om de orde
van grootte van de N2O emissie te schatten. Uit de analyse is gebleken dat
de N2O verliezen die door stikstofbemesting worden geinduceerd, groter zijn
wanneer gedurende langere perioden gemeten is dan voor metingen die
representatief zijn voor een korte periode. Op grond hiervan is een simpele
methode voor de berekening van de N2O emissie door bemeste bodems gebaseerd
op metingen gedurende 1 jaar. Het resultaat is de volgende vergelijking:
N2O emissie (kg N ha-1.jaar-1) = 1 + 1.25 +/- 1% van de toegediende N (kg
N ha-1.jaar-1). Deze relatie is onafhankelijk van het type mest. Howel de
vergelijking zeer onzeker is, kan deze methode worden gebruikt in mondiale
studies.
