English Abstract Behaviour is the result of a complex process of
information exchange in different forms, many kinds of risk assessment
(especially personal), social and cultural background and individual
characteristics. Behaviour is complex and therefore hard to understand and
even harder to predict. Although behaviour of actors in companies involved
in environmental problems might be a little less complex, it's still a big
challenge to understand the processes. In recent years many case studies
have been done, specific information analysed and, more and less important
factors distinguished. To be able to make use of these insights a first
attempt has been made in the form of a model to develop a structure for
analysing these processes. After some experience with simple versions of
such a structure the computer model was built. Meant to be an 'expert
supporting system', this model supports experts in translating their (mostly
qualitative) knowledge on a case into a prognosis of the implementation path
of a technology or a package of measures. The model structure is based on
the idea that companies find themselves in different situations, mainly at
least technically speaking. The environmental pressure (emissions) from a
group of companies (sector) is dependent on the distribution over different
situations or states, because every state has a characteristic emission
factor. This distribution changes yearly under the influence of several
driving forces. A function having three parameters is used. The time to
prepare for a change of state, the speed and the part of the sector that
will never undergo changed state. These parameters represent a function of
seven driving forces, which are functions of characteristics of the
environmental policy like guidelines, policy goals, subsidies and priorities
of the sector. Driving forces include: the sectors, organisations knowledge
of new technologies, the age of their installations, their economic
situation e.g., costs, efficiency, complexity, technical depreciation time,
etc. of the measures, public attention, like signals from research, media
(daily papers), actions of environmental groups.
Rapport in het kort
De beschrijving van de versie van het model MEI (Model
Effectiviteit Instrumenten versie 2.0) is gericht op de toepassing voor de
penetratie van technieken bij groepen van bedrijven (bv. in
bedrijfstakken). Dit model is een poging om de opgedane kennis en ervaring
op het gebied van milieubeleidsanalyse te operationaliseren. Bewust is de
economische afweging van kosten en baten hierin niet uitgewerkt; resultaten
van andere modellen daarvoor kunnen wel worden ingebracht. De aandacht is
vooral gericht op maatregelen en bijbehorende overwegingen, die gericht zijn
op algemene (maatschappelijke) milieubaten. MEI is een 'expert
ondersteunend systeem', vooral bedoeld om het inzicht in deze complexe
materie te vergroten en de problematiek op een meer gestructureerde,
methodische wijze te benaderen. Het spel van drijvende krachten achter het
al dan niet toepassen van bepaalde technieken door bedrijven is zo complex,
dat elke poging tot een gestructureerde benadering hiervan tevens een
inperking inhoudt. Dit geldt in nog sterkere mate voor een kwantitatief
werkend model als deze eerste versie van MEI, ook al gebeurt de input vooral
in kwalitatieve termen. Het model moet daarom gezien worden als een
hulpmiddel, zowel voor de praktijk als bij verder onderzoek. Met enkele
cases is een beperkte validatie uitgevoerd. Het model is echter bewust
zodanig opgezet, dat het betrekkelijk eenvoudig is om eigen inzichten over
de kwantitatieve uitwerking in de rekenstructuur onder te
brengen.
