English Abstract This report gives an overview of technological
solutions for environmental bottlenecks in the textile and carpet finishing
sector in the Netherlands. The results of the study will be used to
underpin the decision-making process around the possible introduction of a
subprogramme on textile and carpet finishing within the framework of StirMT
in 1995. Three environmental bottlenecks were selected. These are
emissions of dyes and antimony (from antimony-containing fire retardants) to
the surface water, production of chemical waste resulting from the use of
dyes and water use. Especiallly important for the major environmental
bottlenecks caused by the application of dyes are: optimization of the the
process chemicals manufacture by measument and adjustment, process
adjustments (like minimization of the systems volume), new process
techniques (like minimum or non-water-based application techniques e.g.
supercritical carbon dioxide coating and electron beam coating) and reuse of
excess printing pastes. For the environmental bottleneck caused by antimony
emissions alternatives for antimony containig fire retardants are available.
The release of antimony from polyester during dyeing can be decreased by
process adjustments within the textile finishing process. Process
adjustments of the process in the production of polyester itself (in the
chemical industry) is another technological solution for this environmental
bottleneck. Reuse of water streams (not only cooling and washing water but
also waste water) for process water and the application of measurement and
adjustment techniques were selected as technological solutions for the water
use bottleneck.
Rapport in het kort
Dit rapport geeft een overzicht van technologische
oplossingen voor de milieuknelpunten van de textiel- en tapijtveredeling in
Nederland. De resultaten van deze studie dienen ter onderbouwing van de
besluitvorming rond de mogelijke introductie van een programma-onderdeel
textiel- en tapijtveredeling binnen de Stimuleringsregeling
Milieutechnologie (StirMT) in 1995. Er zijn drie milieuknelpunten
gesignaleerd. Achtereenvolgens zijn dat emissies van kleurstoffen en
antimoonhoudende brandvertragers naar water, de produktie van chemisch afval
t.g.v. kleurstoffengebruik en het waterverbruik. Voor de milieuknelpunten
t.g.v. het toepassen van kleurstoffen zijn met name belangrijk:
optimaliseren van de aanmaak door meten en regelen, procesaanpassingen
(zoals minimaliseren van de systeeminhoud), nieuwe procestechnieken (zoals
minimum-applicatietechnieken en opbrengtechnieken zonder water o.a.
superkritisch CO2-verven en electronbeamverven) en hergebruik van
restpasta's (bij drukken). Voor het milieuknelpunt m.b.t. antimoon geldt
dat voor het antimoon dat zich in brandvertragers bevindt in principe
alternatieven voorhanden zijn. Het vrijkomen van antimoon uit polyester
tijdens de behandeling kan via procesaanpassingen binnen het
textielveredelingsproces verminderd worden. Procesaanpassingen bij de
polyesterproduktie zelf (binnen de chemische industrie) is een andere
technologische oplossing voor dit knelpunt. Voor het knelpunt m.b.t. het
waterverbruik zijn hergebruik van waterstromen (zowel koel- en waswater
alsook andere waterstromen) als proceswater en het toepassen van meet-en
regeltechnieken als technologische oplossingen
geselecteerd.
