Patiënten worden steeds vaker thuis met complexe medische technologie behandeld. Naast de voordelen die dit biedt, brengt het ook bepaalde risico’s met zich mee. Ondanks verbeteringen die de afgelopen jaren werden doorgevoerd, zijn er nog aandachtspunten. Dat blijkt uit onderzoek van het RIVM in opdracht van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ (Inspectie voor de Gezondheidszorg)).
Het gebruik van complexe medische technologie in de thuissituatie kan naast tijd- en kostenbesparing ook een verbeterde kwaliteit van leven opleveren. Patiënten kunnen namelijk in hun vertrouwde omgeving blijven en hebben thuis een hogere mate van autonomie. Bovendien treden instellingsgerelateerde risico’s, zoals ziekenhuisinfecties, minder vaak of niet op. Er zijn echter ook risico’s aan verbonden, omdat dergelijke apparatuur oorspronkelijk niet voor thuisgebruik is ontworpen en er bij mensen thuis niet continu professionele zorgverleners aanwezig zijn.
Aanbevelingen eerder onderzoek
In eerdere onderzoeken inventariseerden het RIVM en de
IGZ (Inspectie voor de Gezondheidszorg) welke
complexe medische technologieën thuis gebruikt worden en welke
risico’s daarmee gepaard gaan. Daarbij deden zij aanbevelingen om
verbeteringen tot stand te brengen. Uit vervolgonderzoek blijkt nu
dat deze aanbevelingen voor een deel zijn opgevolgd. Er zijn echter
ook risico’s die nog niet voldoende worden ingeperkt.
Voor de meeste aanbevelingen die gedaan zijn in de voorgaande
onderzoeken is aandacht geweest bij de betrokken partijen. Daardoor
zijn er verschillende verbeteringen tot stand gebracht in de
thuisbehandeling met medische technologie. Een voorbeeld van een
verbetering is de zogeheten veldnorm die is opgesteld voor
chronische beademing. Hierin staan de minimale eisen voor de
behandeling thuis beschreven. Daarnaast worden de centra die
thuisdialyse begeleiden tegenwoordig gecertificeerd.
Aandachtspunten
Er zijn echter ook nog enkele aandachtspunten. Zo worden niet
altijd thuiszorgmedewerkers met de juiste deskundigheid ingezet.
Verder krijgen patiënten en mantelzorgers soms onvoldoende
begeleiding tijdens de overdracht van het ziekenhuis naar de
thuissituatie. Ook ontbreekt regelmatig de noodzakelijke
duidelijkheid over wie waarvoor verantwoordelijk is. Er zijn bij
een thuisbehandeling namelijk veel partijen betrokken: naast de
mantelzorger bijvoorbeeld ook de specialist, huisarts, apotheek,
thuiszorg en zorgverzekeraar.