Samenvatting

De vraag of beta-HCH ook bij de mens als oestrogeen werkzaam zou kunnen zijn is in vitro onderzocht m.b.v. de oestrogeen-gevoelige humane mammacarcinoom cellijn MCF-7. Hiertoe zijn een aantal specifieke parameters onderzocht: inductie van de progesteron-receptor (PgRc) synthese, affiniteit voor de oestrogeen-receptor (ER) (= verdringing van H-oestradiol) en veranderingen in de subcellulaire distributie van de oestrogeen-receptor. De resultaten kunnen als volgt worden samengevat. Beta-HCH toegediend aan een oestrogeen-gevoelige humane cellijn, geeft inductie van PgRc en redistributie van ER. De snelheid waarmee ER redistributie optreedt, wijst in de richting van een directe actie van beta-HCH zelf. De discrepanties tussen de bindingsaffiniteit van beta-HCH voor ER en de dosis-respons curves wijzen in de richting van een indirect effect van beta-HCH, bijv. via metabolieten, maar dan andere dan 2,4,6-trichloorfenol. Het werkingsmechanisme van beta-HCH is nog onduidelijk.