Samenvatting

Daar binnen het RIVM behoefte is aan een in vivo test voor het detecteren van clastogene agentia werd nagegaan of Swiss-NIH muizen geschikt zijn voor het gebruik in de muis beenmerg micronucleustest. De micronucleustest is een in vivo test waarbij chemisch geinduceerde clastogene effecten kunnen worden waargenomen. De swiss-NIH muizen blijken te voldoen aan de in de literatuur gestelde criteria voor deze test, mits men de juiste methode van analyse toepast en een minimum afmeting van een micronucleus hanteert van 1/10 van de celdiameter. De spontane frequentie aan polychromatische erythrocyten met micronuclei bedraagt 1,83% met een standaarddeviatie van 0,72 (58 muizen). De frequentie verdeling over de dieren blijkt te corresponderen met een Poisson-verdeling, doch uit de literatuur blijkt dat de verdeling van door clastogene agentia geinduceerde micronuclei niet altijd normaal of Poisson-verdeeld is. Hierdoor dienen de data geevalueerd te worden m.b.v niet parametrische methoden.