Samenvatting

Staal wordt gemaakt uit ijzererts, waar van nature een klein beetje radioactief materiaal in zit. Deze natuurlijke radioactiviteit komt bij de productie van staal terecht in een bijproduct: de staalslakken. Staalslakken kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt als vulling van geluidswallen of als ondergrond van een weg.

Op een terrein langs de snelweg A15 nabij Spijk is 600.000 tot 700.000 ton staalslakken gestort, verdeeld over vijf velden. Dit is gedaan voor de aanleg van een geluidswal langs een golfbaan die wordt uitgebreid.

Een burger heeft vragen gesteld of de radioactiviteit in de staalslakken op het terrein bij Spijk een risico vormen voor mens en milieu. De Autoriteit Nucleaire Veiligheid en Stralingsbescherming (ANVS) heeft daarom hier een onderzoek naar gestart.

Het RIVM heeft in opdracht van de ANVS voor dit onderzoek gemeten hoeveel radioactieve stoffen in de staalslakken bij Spijk zitten. Deze hoeveelheid is heel laag en ligt ver onder de norm. Hierdoor zijn er geen radiologische risico’s voor mens en milieu.

Het RIVM heeft als vergelijking ook het niveau van de natuurlijke straling in het gebied naast de staalslakken gemeten; er zit namelijk van nature straling in de bodem. De straling in dit gebied kwam overeen met het normale stralingsniveau voor deze grondsoort. De hoeveelheid straling van de staalslakken is zelfs lager dan van de natuurlijke bodem. Dit komt doordat de staalslakken de radioactiviteit die van nature in de bodem zit grotendeels tegenhouden en zelf weinig radioactieve stoffen bevatten.

Staalslakken bevatten naast radioactieve stoffen vaak chemische stoffen en zware metalen. In dit onderzoek is alleen gekeken naar risico’s van radioactiviteit, en niet van andere bestanddelen.