Samenvatting

In 2018 is de WHO Richtlijn voor Omgevingsgeluid verschenen. De richtlijn is gebaseerd op reviews van de wetenschappelijke literatuur die tussen 2000 en 2014 is verschenen. Sinds 2014 zijn er veel nieuwe publicaties bijgekomen, waarin bestaande en nieuwe studies van hoge kwaliteit zijn verwerkt. Deze waren nog niet opgenomen in de WHO-reviews. Ook zijn in de gebruikte reviews minder geluidbronnen betrokken dan voor het geluidbeleid in het Verenigd Koninkrijk van belang zijn. Dit beleid omvat, behalve geluid van transport en windturbines, ook geluid van industrie, buren- en buurt, en laagfrequent geluid van gebouw installaties zoals koel- en ventilatiesystemen en warmtepompen. Het RIVM heeft gekeken of een update van de literatuur reviews de moeite waard is voor het geluidbeleid in het Verenigd Koninkrijk. Volgens het RIVM is er voldoende nieuw bewijs om een de WHO-reviews over de gezondheidseffecten van geluid van transport en windturbines met de nieuwste kennis aan te vullen voor sommige gezondheidseffecten. Het RIVM vindt het ook belangrijk om de gezondheidseffecten van de geluidbronnen die nu nog ontbreken, nader te evalueren. Meer onderzoek is nodig om dat goed te doen; het bewijs voor een relatie tussen een gezondheidseffect en deze geluidbronnen is nu nog mager of onvoldoende in kaart gebracht. Dit literatuuroverzicht is gemaakt op verzoek van het Departement voor Environment, Food and Rural Affairs (DEFRA) van het Verenigd Koninkrijk en namens de Interdepartementale Kosten en Baten Groep over Geluid (IGCB(N)). DEFRA heeft het RIVM om dit advies gevraagd, omdat het een goed overzicht heeft van de stand van zaken op gebied van geluid en gezondheid. Als onderbouwing van het advies vat dit rapport de resultaten samen van de literatuur over omgevingsgeluid en gezondheid die tussen 2014 en eind 2019 is verschenen over transport en wind turbine geluid. Hetzelfde geldt voor de publicaties die tussen 2000 en 2019 zijn verschenen over de geluidbronnen die niet in de WHO reviews werden opgenomen.