Op dit moment wordt de Europese Geluidrichtlijn herzien. Het eerste deel van deze evaluatie is afgerond en heeft geresulteerd in de invoering van een nieuwe Europese rekenmethode voor omgevingsgeluid.

De Europese Geluidrichtlijn beschrijft de gemeenschappelijke aanpak om de schadelijke effecten van omgevingslawaai te voorkomen, vermijden of te verminderen. Daarin is onder meer vastgelegd welke geluidindicatoren belangrijk zijn, hoe het geluid in kaart moet worden gebracht en hoe de nadelige gezondheidseffecten van geluid moeten worden geschat. Het eerste deel van de herziening heeft geresulteerd in de invoering van een nieuwe Europese rekenmethode voor omgevingsgeluid. Ter voorbereiding op de herziening van deze nadelige gezondheidseffecten heeft het RIVM deze handreiking opgesteld.  Hierbij baseert het RIVM zich op de nieuwe WHO World Health Organization (World Health Organization) Richtlijn voor omgevingsgeluid, die op 10 oktober zijn gepubliceerd.

In de handreiking worden de stappen van een gezondheidskundige evaluatie voor omgevingsgeluid één voor één beschreven. Elk van deze stappen gaat gepaard met aannames, beslissingen en eisen. De afwegingen die gemaakt moeten worden zijn in de handreiking uitgelegd. Het gaat dan om vragen als: wat is op deze locatie de beste interventie, welke indicator is daarvoor het meest geschikt, welke gezondheidseffecten zijn van belang en hoe moet het totale effect berekend worden.

Voor twee indicatoren zijn de feitelijke bijbehorende rekenmethodes verder toegelicht: het aantal gezonde levensjaren gecorrigeerd voor ziekte, handicap en sterfte (DALY Disability Adjusted Life Year (Disability Adjusted Life Year)), en het aantal mensen dat nadelige effecten ondervindt van geluid (NafP).

Voor lokale overheden is de Europese richtlijn het belangrijkste instrument voor de beheersing van geluid. Het document is toegankelijk opgesteld zodat lokale overheden er eenvoudig gebruik van kunnen maken. De handreiking is opgesteld in opdracht van de Europese Unie.