Cytostatica in het Nederlands oppervlaktewater

Cytostatica in het Nederlands oppervlaktewater

Go to abstract

Samenvatting

Cytostatica (medicatie bij chemokuren) zijn belangrijk voor de behandeling van kanker. Restanten van cytostatica komen via de urine in het afvalwater terecht, dat wordt gezuiverd en op oppervlaktewater geloosd. Naar aanleiding van vragen uit de zorgsector heeft het RIVM de milieurisico's van deze stoffen onderzocht. Uit dit onderzoek blijkt dat restanten van de meeste cytostatica geen risico voor het milieu in oppervlaktewater vormen. Ze worden voldoende afgebroken door het menselijk lichaam en in de rioolwaterzuiveringsinstallatie verwijderd. Van sommige andere cytostatica kon vanwege een gebrek aan milieugegevens geen beoordeling worden gemaakt. Behalve naar cytostatica is gekeken naar milieurisico's van restanten van medicatie voor immuun- en hormoontherapie. Dit zijn twee tumorspecifieke anti-kankertherapieën die de laatste jaren steeds vaker gebruikt worden vanwege hun voordelen ten opzichte van de klassieke cytostatica. De werkzame stoffen in immuuntherapie worden door het menselijk lichaam volledig afgebroken en vormen dus geen risico. Ook de twee onderzochte stoffen die gebruikt worden bij hormoontherapie, vormen geen risico voor het oppervlaktewater. Voor dit onderzoek zijn gebruiksgegevens van cytostatica in vier ziekenhuizen gebruikt, omdat deze gegevens in Nederland niet centraal worden bijgehouden. Hiermee is berekend hoeveel van deze stoffen in het oppervlaktewater terecht kan komen. Het risico voor het milieu is vervolgens bepaald door deze gegevens te vergelijken met gegevens over giftigheid voor waterorganismen. Er is niet gekeken naar gevolgen van de aanwezigheid van deze stoffen voor de drinkwaterzuivering.

Abstract

Cytostatics are important medicines to treat cancer patients. Via urine, cytostatic residues end up in waste water that is treated in waste water treatment plants and subsequently discharged into surface waters. Research from RIVM shows that for most cytostatics, their residues do not pose a risk to the environment. They are sufficiently metabolised in the human body and removed in waste water treatment plants. For some other cytostatics, the risk assessment could not be performed due to a lack of environmental information.

Besides for cytostatics, environmental risks of immunotherapy and hormone therapy (with two example compounds) were assessed. The use of these tumour specific therapies has increased due to their advantages compared to classical cytostatics. The active ingredients in immunotherapy are fully metabolized in the human body and thus are no risk to the environment. Two substances used in hormone therapy were assessed. They also do not pose a risk to the environment.

For this research project, use data on cytostatics from four Dutch hospitals were used, since these data are not recorded on a national scale. With these data, the amount of cytostatic residues entering surface waters was estimated. The environmental risk was assessed by comparing these data with information on toxicity to aquatic organisms. No assessment of the consequences of the presence of these compounds for drinking water treatment was made.

Resterend

Grootte
1.78MB