- Publicatiedatum
- 06/11/2008
Samenvatting
Per 1 december 2008 wordt de meldingsplicht van infectieziekten gewijzigd. Behalve de behandelende artsen en de hoofden van instellingen waar kwetsbare personen verblijven, moeten laboratoriumhoofden voortaan infectieziekten melden aan de GGD. Ook het aantal meldingsplichtige ziekten is verhoogd van 36 naar 42. De overheid heeft de meldingen nodig om bestrijdingsmaatregelen te kunnen nemen. Naar aanleiding van de nieuwe wet heeft het RIVM de achtergronden ervan en de meldingsplicht beschreven. Daarnaast geeft het een overzicht van de kenmerken van elke meldingsplichtige ziekte en wordt het nut van de meldingsplicht aan de hand van praktijkvoorbeelden geillustreerd. De wijzigingen zijn een gevolg van de wetswijziging van de Infectieziektenwet uit 1998, die op 1 december 2008 opgaat in de Wet publieke gezondheid. De meldingen worden gedaan aan de GGD, die de geanonimiseerde gegevens doorgeeft aan het Centrum Infectieziektebestrijding bij het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). De GGD gebruikt de informatie om bestrijdingsmaatregelen te kunnen nemen, om de bron op te sporen (bijvoorbeeld van een voedselinfectie), evenals de mensen die in contact zijn geweest met een ziek of geinfecteerde persoon. Bovendien kunnen geneesmiddelen preventief worden toegediend en hygieneadviezen worden gegeven. Ook kan aanvullende diagnostiek worden aangevraagd en kunnen uitbraken worden gesignaleerd. Het RIVM zet de informatie in voor toezicht (surveillance) en voor het beoordelen van de effectiviteit van vaccinaties. In bijzondere gevallen waarbij de kans bestaat dat de ziekte internationaal wordt verspreid, waarschuwt het RIVM de WHO.
Abstract
The rules for the compulsory notification of infectious diseases in the Netherlands will change as of 1 December 2008. Apart from the treating physicians and the managers of institutions housing vulnerable persons, in future, laboratory managers will also have to report infectious diseases to the Municipal Health Services (GGD). The number of notifiable diseases has also been increased from 36 to 42. The government needs the reports in order to take prevention and control measures.
In response, the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has documented the background of the new Act including the information on compulsory notification. In addition, an overview is given of the characteristics of each notifiable disease and the purpose of the compulsory notification is illustrated by using examples taken from daily practice. The above changes result from legislation changes of the Infectious Diseases Act 1998 that will be incorporated into the Public Health Act as from 1 December 2008.
The reports will be made to the GGD who will pass on the anonymous data to the Centre for Infectious Disease Control at the RIVM. The GGD uses this information in order to take prevention and control measures, to detect a source of infection (for example, in food) or for contact management purposes - to find someone who may have been in contact with a sick or infected person. A further reason behind notification is that preventive drugs and hygiene advice can be given where appropriate. Also, additional diagnostic testing can be requested and outbreaks can be reported. The information is used for surveillance purposes by the RIVM and for monitoring the efficacy of vaccinations. In rare cases, where there is a risk that the disease may spread at international level, the RIVM will inform the WHO of the situation.
Resterend
- Grootte
- 1006KB