Healthcare and Social Domain. Theme issue of the Public Health Foresight study 2024

Healthcare and Social Domain. Theme issue of the Public Health Foresight study 2024

Go to abstract

Samenvatting

Vroeg of laat krijgen we allemaal te maken met een zorgvraag, voor onszelf of onze naasten. De houdbaarheid van de zorg in Nederland komt steeds meer onder druk te staan door maatschappelijke ontwikkelingen, zoals het tekort aan personeel in de zorg en aan mantelzorgers (informele zorg). Met deze themaverkenning van de Volksgezondheid Toekomstverkenning (VTV Volksgezondheid Toekomst Verkenning (Volksgezondheid Toekomst Verkenning )) verkennen we hoe brede maatschappelijke ontwikkelingen impact hebben op de toekomstige zorgvraag.

In de vergrijzende samenleving zullen steeds meer mensen verschillende aandoeningen tegelijk hebben. Hierdoor komt er meer vraag naar zorg. Bovendien wordt die vraag steeds ingewikkelder omdat voor verschillende aandoeningen vaak andere vormen van zorg nodig zijn. Ook zullen zorgvragen vaker gaan over sociale problemen, zoals eenzaamheid en bestaansonzekerheid.

Vanwege de personeelstekorten zal de zorgsector de grotere vraag maar voor een deel zelf kunnen opvangen. Veel mensen geven nu al mantelzorg en richting 2050 zijn nog veel meer mantelzorgers nodig. Door de vergrijzing zijn zij in verhouding minder beschikbaar. Als de groeiende vraag naar zowel formele als informele zorg niet kan worden geleverd, is er geen garantie dat de zorg in de toekomst even toegankelijk blijft als nu.

Steeds meer mensen zijn tot op hoge leeftijd zelfredzaam. Zij wonen zelfstandig thuis en kunnen de zorg die ze nodig hebben goed regelen. Ook hebben ze een netwerk dat hen ondersteunt met informele zorg. In de toekomst zullen steeds meer mensen tot op hogere leeftijd voor hun naasten moeten zorgen. Deze zorg kan snel wegvallen wanneer deze mantelzorgers zelf ook zorg nodig hebben. Wanneer mensen niet genoeg informele zorg kunnen krijgen, kan de vraag naar formele zorg groter worden. Het verschil in de gezondheid en kwaliteit van leven tussen zelfredzame en niet-zelfredzame mensen kan hierdoor groter worden.

In de toekomst zal de zorg steeds vaker digitaal worden ingezet, bijvoorbeeld met e-consulten en slimme sensoren. Door deze digitale toepassingen zal de zorg steeds meer op afstand plaatsvinden. Het voordeel is dat het zorgpersoneel op deze manier in contact blijft met mensen die op hoge leeftijd langer zelfstandig thuis wonen. Het nadeel is dat er minder ruimte is voor persoonlijk contact tussen zorgverlener en gebruiker. De data, zoals uitslagen van onderzoek, komen centraler te staan. Het is onzeker of meer digitalisering de druk op de zorg kan verlichten. Menselijke acties zullen altijd nodig zijn.

Dit is een van de drie themaverkenningen die zijn gepubliceerd bij de VTV-2024: Kiezen voor een gezonde toekomst.

Abstract

Sooner or later, we will all need care – whether for ourselves or for our loved ones. The viability of the healthcare system in the Netherlands is increasingly threatened by societal developments, such as a shortage of healthcare staff and informal carers. In this Dutch Public Health Foresight exploration (PHF), we explore how broad societal developments (together) impact future care demand.

Our ageing society will result in increasing numbers of people suffering from multiple conditions. This will in turn lead to higher, and also more complex, care demand. Care demand will become more complex because of combinations of conditions often requiring different kinds of care. Part of such care also relates to tackling causes in the social domain, such as a lack of socio-economic security.

Because of staff shortage, the care sector can only meet part of the increasing demand for care. Care demand from the informal network will grow, with many people currently already providing informal care. Looking forward to 2050, the number of people needed will far exceed the people able to provide care. If growing demand for both formal and informal care cannot be met, there is no guarantee that care in the future will be as accessible as it is now. Because of staff shortages, the care sector will only be able to meet some of the increased demand itself. Many people are already providing informal care, and towards 2050 many more informal caregivers will be needed. With an aging population, they are proportionally less available. But if the growing demand for both formal and informal care cannot be met, there is no guarantee that care will remain as accessible in the future as it is today.

More and more people are self-reliant into old age. They live independently at home and can manage the care they need well. They also have a network that supports them with informal care. In the future, more and more people will need to care for their loved ones into old age. This care can quickly fall away when these informal caregivers need care themselves. When people cannot get enough informal care, the demand for formal care may increase. This can widen the gap in health and quality of life between self-reliant and non-self-reliant people.

Future care will increasingly be given in digital form, for example through e-consults and smart sensors. These digital applications mean that remote care will become standard in most cases. A positive effect is that this will allow healthcare workers to remain in contact with people who continue to live in their own homes independently well into old age. A negative effect is that there is less room for personal contact between the care provider and the user. There will be more focus on bare data, such as examination results. Whether more digitisation can ease the pressure on care is uncertain; human intervention will always be needed.

Uitgever

Instituut
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM

Resterend

Grootte
4141 kb