Samenvatting

In 2011 is de totale emissie in Nederland van broeikasgassen, zoals CO2, methaan en lachgas, met ongeveer 7 procent gedaald ten opzichte van 2010. De daling komt vooral door een lager brandstofgebruik in de energiesector en de petrochemische industrie. Dit lijkt een gevolg van de economische recessie en van een geringere elektriciteitsproductie in Nederland. Daarnaast is in 2011 ten opzichte van 2010 minder energie verbruikt om huizen en kantoren te verwarmen. Dat kwam vooral doordat in 2010 zowel de eerste als de laatste maanden relatief koud waren. Totale uitstoot 9 procent lager dan basisjaar Kyoto De totale uitstoot van broeikasgassen wordt uitgedrukt in CO2-equivalenten en bedroeg in 2011 voor Nederland 194,4 miljard kilogram (megaton of teragram). Ten opzichte van de uitstoot in het Kyoto-basisjaar (213,2 miljard kilogram CO2-equivalenten) is dit een afname van ongeveer 9 procent. Het basisjaar, dat afhankelijk van het broeikasgas 1990 of 1995 is, dient voor het Kyoto-protocol als referentie voor de uitstoot van broeikasgassen. Deze getallen zijn exclusief de zogeheten LULUCF-emissies (Land Use, Land Use Change and Forestry). Landen zijn voor het Kyoto-protocol verplicht om de totale uitstoot van broeikasgassen op twee manieren te rapporteren: met en zonder het soort landgebruik en de verandering daarin. Dit is namelijk van invloed op de uitstoot van broeikasgassen. Voorbeelden zijn natuurontwikkeling (dat CO2 bindt) of ontbossing (waardoor CO2 wordt uitgestoten). Overige onderdelen inventarisatie Het RIVM stelt jaarlijks op verzoek van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) de inventarisatie van broeikasgasemissies op. De inventarisatie bevat trendanalyses om ontwikkelingen in de uitstoot van broeikasgassen tussen 1990 en 2011 te verklaren, en een analyse van de onzekerheid in deze getallen. Ook is aangegeven welke bronnen het meest aan deze onzekerheid bijdragen. Daarnaast biedt de inventarisatie documentatie van de gebruikte berekeningsmethoden, databronnen en toegepaste emissiefactoren. Met deze inventarisatie voldoet Nederland aan de nationale rapportageverplichtingen voor 2012 van het Klimaatverdrag van de Verenigde Naties (UNFCCC), van het Kyoto-Protocol en van het hiermee vergelijkbare Bewakingsmechanisme Broeikasgassen van de Europese Unie.