Tot 2003 werd gedacht dat Lymphogranuloma venereum (LGV (Lymphogranuloma venereum)), een agressieve vorm van chlamydia, een zeldzame tropische ziekte was die voorkwam in Afrika, Azië en de Caribbean. Een cluster van patiënten met LGV in Nederland was het begin van een uitbraak onder mannen die seks hebben met mannen (MSM (mannen die seks hebben met mannen)). Een decennium blijkt dat er grote regionale verschillen zijn in het aantal mensen dat getest wordt op LGV. Dit geeft een onderschatting van het aantal mensen dat een LGV-infectie heeft. Deze studie wordt vandaag gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Eurosurveillance.
Lymphogranuloma venereum (LGV (Lymphogranuloma venereum))
LGV is een seksueel overdraagbare aandoening die veroorzaakt wordt door de bacterie Chlamydia trachomatis. De klachten die deze bacterie veroorzaakt zijn blaren en abcessen op de genitaliën en ontsteking van de anus en de endeldarm. Sinds 2003 zijn in Nederland elk jaar patiënten gevonden met een LGV-infectie. Sinds begin 2012 is dit toegenomen. Om te kijken hoe deze uitbraak zich heeft ontwikkeld keken onderzoekers naar gegevens over mannen die seks hebben met mannen die soapoli’s hebben bezocht tussen 2006 en juni 2012, verspreid over 8 regio’s.
Regionale verschillen in testen van LGV
De onderzoekers zagen dat van de 6.343 patiënten met een anale chlamydia, slechts 4.776 waren getest op LGV. Het aantal testen varieerde enorm tussen de verschillende regio’s, van 7% tot 97%. De onderzoekers waren verrast. ‘We hadden wel een verschil verwacht, maar het verschil was veel groter dan we hadden verwacht. De gegevens tonen aan dat sommige poli’s bijna nooit op LGV testen.”
Risisogroepen
De studie geeft aan dat de ziekte zich sinds 2003 vooral heeft
verspreid binnen de groep van mannen die seks hebben met mannen, de
infectie vooral voorkomt bij hivpositieve patiënten, ouder dan 40
jaar. Niettemin suggereren de onderzoekers dat uitbreiding van de
infectie naar andere groepen in de samenleving mogelijk is. Recent
zijn ook LGV-infecties gevonden onder
heteroseksuele vrouwen. Het is daarom belangrijk dat
gezondheidswerkers waakzaam blijven op LGV-infecties ook bij
heteroseksuelen terwijl het testen van LGV bij mannen die seks hebben
met mannen met een anorectale chlamydia wordt geïntensiveerd en
geharmoniseerd.