Samenvatting

Het RIVM heeft in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M), milieurisicogrenzen in water bepaald voor octamethylcyclotetrasiloxaan (meestal aangeduid als D4). Deze stof wordt gebruikt in de chemische industrie, in cosmetica, huid- en haarverzorgingsproducten en in schoonmaakmiddelen. De stof is opgenomen in de Regeling Monitoring Kaderrichtlijn water, waarin staat aan welke eisen oppervlaktewater in Nederland moet voldoen. De huidige norm voor D4 is niet afgeleid volgens de meest recente methodiek, daarom moeten nieuwe waterkwaliteitsnormen worden vastgesteld. De Stuurgroep Stoffen stelt deze nieuwe normen vast op basis van de wetenschappelijke advieswaarden in dit rapport. Stapeling in de voedselketen onderzocht D4 heeft bij langdurige blootstelling effecten op de groei en voortplanting van waterorganismen. Vanuit het water komt de stof ook terecht in vissen en dieren die 'hoger' in de voedselketen zitten. Daarom houdt de voorgestelde norm voor langdurige blootstelling (0,19 microgram per liter) rekening met de mate waarin mensen en/of vogels en zoogdieren aan de stof worden blootgesteld via het eten van vis. Analyseprobleem Het is lastig om D4 nauwkeurig te meten in water. De stof bindt sterk aan organische stof in het water en verdampt tegelijkertijd snel uit water. Omdat D4 in zoveel producten voor persoonlijke verzorging zit, is er bovendien een risico dat de degenen die met de monsters werken per ongeluk het monster in aanraking brengen met de stof. Daarnaast kunnen de resultaten worden beïnvloed, omdat onderdelen van de meetapparatuur soms soortgelijke stoffen bevatten. Om de voorgestelde norm te kunnen aantonen, zou de analysetechniek daarom moeten worden verbeterd.