- Publicatiedatum
- 28-05-2025
Preventive behaviour to avoid animal transmitted diseases. Literature review for behavioural determinants and interventions in a leisure context
Preventive behaviour to avoid animal transmitted diseases. Literature review for behavioural determinants and interventions in a leisure context
Samenvatting
Infectieziekten die van dieren op mensen worden overgedragen zijn een risico voor de volksgezondheid. Denk aan de ziekte van Lyme, die via teken wordt overgedragen of aan hondsdolheid, dat wordt overgedragen als een besmet dier iemand bijt of krabt. Mensen kunnen dit soort infecties krijgen als ze aan het recreëren zijn, bijvoorbeeld in het bos, als ze thuis zijn of op reis.
Mensen kunnen verschillende dingen doen om een infectie te voorkomen. Voorbeelden zijn beschermende kleding dragen, een insectwerend middel gebruiken of zich tegen hondsdolheid laten vaccineren bij reizen naar bepaalde gebieden. Dat heet preventief gedrag. Om te weten wat mensen helpt om dit gedrag uit te voeren, is het belangrijk inzicht te hebben wat hen daartoe wel of niet motiveert. Het RIVM heeft onderzocht wat hierover bekend is in de wetenschappelijke literatuur.
Het blijkt dat mensen die preventieve acties nemen over het algemeen meer kennis hebben over infectieziekten dan mensen die dat minder vaak doen. Ze weten beter wat ze kunnen doen om een infectie te voorkomen. Ze verwachten vaker dat de acties goed werken om een infectie te voorkomen. Ook ervaren ze meer risico: ze denken dat de kans groter is om de ziekte te krijgen of dat ze er heel ziek van kunnen worden. Bovendien hebben ze vaker meer vertrouwen dat ze deze acties kunnen uitvoeren (haalbaarheid). Tot slot valt op dat vrouwen vaker preventief gedrag vertonen dan mannen.
Mensen kunnen op verschillende manieren worden geholpen om preventief gedrag uit te voeren. Zorgen voor meer kennis, bijvoorbeeld via onderwijs of informatiefolders, lijkt te werken en wordt al veel gedaan. Andere zaken blijken ook belangrijk te zijn, zoals de haalbaarheid van gedrag. Deze kan worden vergroot door acties makkelijker te maken. Door bijvoorbeeld water en zeep te plaatsen op plekken waar mensen hun handen moeten wassen, gaan mensen dat vaker doen. Verder is het belangrijk te evalueren of interventies in de praktijk werken.
De literatuurstudie laat zien dat er vooral onderzoek is gedaan naar preventief gedrag bij ziektes die door teken en muggen overdraagbaar zijn. Minder aandacht is er voor gedrag bij ziektes die worden overgedragen via oppervlaktewater, vogels of zoogdieren.
Abstract
Infectious diseases that can be transmitted from animals to humans are a risk to public health. These diseases include Lyme disease, which is transmitted through ticks, and rabies, which is transmitted by infected animals through scratches or bites. People may get these infections during leisure activities, for example in the woods, at home or on outings.
People can do various things to avoid getting an infection, such as wearing protective clothing, using an insect repellent or getting vaccinated against rabies before they travel to certain countries. This is called ‘preventive behaviour’. To find out what can help people to engage in preventive behaviour, it is important to have an insight into what motivates or demotivates them. RIVM has conducted a review of the scientific literature to assess the current state of knowledge about this.
It appears that people who take preventive actions are generally more knowledgeable about infectious diseases than people who do so less often. They are more aware of what they can do to avoid infection. In addition, they experience a greater sense of risk: they believe the risk of infection is higher, or that an infection can lead to serious illness. Furthermore, they are more likely to expect that preventive actions are effective when it comes to avoiding infection and are more confident that they are capable of carrying out such actions successfully (feasibility). Lastly, it is notable that women are more likely to engage in preventive behaviour than men.
People can be helped to engage in preventive behaviour in a variety of ways. Providing them with more knowledge, for example through education or information leaflets, appears to be effective and is already common practice. However, other factors also appear to play an important role, such as the feasibility of behaviour. This can be increased by making actions easier to carry out. For instance, providing soap and water in areas where people are required to wash their hands will make people more likely to do so. It is also important to assess whether interventions work in practice.
The literature review shows that researchers have so far mainly focused on preventive behaviour to avoid diseases transmitted by ticks and mosquitos. Less attention has been paid to behaviour to avoid diseases transmitted through surface water, birds or mammals.
Uitgever
- Instituut
- Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM
Resterend
- Grootte
- 707 kb