Miltvuur is een besmettelijke ziekte. Miltvuur noemen we ook wel antrax. Mensen kunnen ernstig ziek worden door miltvuur. In Nederland komt miltvuur bijna niet meer voor. In andere delen van de wereld, zoals Afrika en het Midden-Oosten, komt miltvuur nog veel voor. Miltvuur kan worden gebruikt als biologisch wapen. Een voorbeeld hiervan zijn poederbrieven.

Huidklachten
De meeste mensen krijgen miltvuur door een besmet dier aan te raken. Er komt dan een bultje op de huid dat jeukt maar geen pijn doet. Dit bultje zit meestal op de handen, in de nek of op het gezicht. Het bultje wordt na 2 tot 3 dagen een blaar. Daarna wordt de blaar een zweer met een zwarte korst. Mensen kunnen ook hoofdpijn en koorts krijgen. De tijd tussen besmet raken en ziek worden is 2 tot 7 dagen.

Longklachten
Mensen kunnen miltvuur krijgen doordat ze de bacterie inademen. Mensen worden dan verkouden en gaan hoesten. De klachten worden erger na 2 tot 4 dagen. Mensen kunnen dan benauwd worden, bloed ophoesten en hoge koorts krijgen. De meeste mensen sterven binnen 24 uur na het begin van deze ernstige klachten. De tijd tussen besmet raken en ziek worden is 2 tot 60 dagen.

Keelklachten of darmklachten
Mensen kunnen miltvuur krijgen door het eten van besmet voedsel. Zit de bacterie in de mond of keel? Dan krijgen mensen koorts, moeite met slikken en kan er bloedvergiftiging ontstaan. De helft van de mensen met miltvuur via de mond en keel sterft door deze ziekte. Zit de bacterie in de darmen? Dan kunnen mensen misselijk worden en koorts krijgen met daarbij bloederige diarree met flinke buikpijn. De tijd tussen besmet raken en ziek worden is 1 tot 7 dagen.

Er zijn verschillende manieren om miltvuur te krijgen:

Door het aanraken van besmette dieren kan miltvuur door wondjes in de huid komen. De miltvuurbacterie kan jaren op de huid van dieren in leven blijven en blijft dan ook besmettelijk.

Door besmette dierlijke producten, bijvoorbeeld wol, haren, botten, huiden en beendermeel

Door het eten van besmet vlees.

Door graven in de grond op plekken waar dode dieren met miltvuur lagen. De miltvuurbacterie kan jaren in de grond in leven blijven en blijft dan ook besmettelijk.

Door inademen van miltvuur bij een terroristische aanval, bijvoorbeeld via poederbrieven.

Mensen besmetten elkaar bijna nooit.

Iedereen kan miltvuur krijgen.

Mensen die werken met dierproducten of graafwerk doen hebben een grotere kans om met miltvuur in contact te komen.

Er is geen inenting om de ziekte te voorkomen.

Graaf je op een plek  waar ooit dieren met miltvuur zijn begraven?  Meld dit dan direct bij de gemeente.

Miltvuur is te behandelen met antibiotica. Een huidblaar, ontstaan door miltvuur, is vanaf 1 dag na het starten van antibiotica niet meer besmettelijk.

Mensen kunnen overlijden door miltvuur. De kans op overlijden is het grootst bij miltvuur via de longen.

Mensen met miltvuur zijn vaak te ziek om naar een kindercentrum, school of werk te gaan.

Dieren die vroeger in Nederland overleden door miltvuur, werden begraven op het land van de boer. Deze begraafplaatsen staan vaak bekend als witte kuilen, pestbosjes of miltvuurbosjes. Deze namen verwijzen naar de bluskalk die over de dode dieren werd gestrooid en de bosjes die op de begraafplaats werden geplaatst. Op die manier was voor iedereen duidelijk dat je daar niet moest gaan graven.