Beschrijving

Een deel van de mantelzorgers geeft aan dat zij zich ernstig belast voelen door de zorgtaken die zij uitvoeren. Het landelijk initiatief Mijnkwaliteitvanleven.nl verzamelt verhalen en ervaringen van mensen met een chronische aandoening of beperking, ouderen en mantelzorgers over hun dagelijks leven. Het verhaal van Dorine vertelt hoe zij het ervaart om voor haar moeder Bea te zorgen:

“Tot een paar jaar geleden wist ik niet dat ik mezelf mantelzorger mag noemen. Ik vond het heel normaal dat ik dagelijks hulp bied aan mijn moeder Bea. (…) Ze woont nog zelfstandig, maar kan door twee overbelaste schouders niet meer tillen. Daarom doe ik iedere zaterdag voor haar de wekelijkse boodschappen. Verder laat ik twee keer per dag haar hond uit, samen met onze eigen hond. Als er meer hulp nodig is, bijvoorbeeld wanneer ze migraine heeft, zorg ik ’s avonds voor het eten. Ook ’s nachts ben ik telefonisch bereikbaar voor haar, omdat ze nog weleens flauwvalt vanwege een zeer lage bloeddruk. (…) Mijn broer en ik wonen nu allebei op vijf minuten van haar vandaan. Daarom kunnen we het op deze manier organiseren, samen met onze partners. We werken alle vier meer dan fulltime, en (…) als we willen overleggen komt onze groepsapp goed van pas. (…)

Officieel ben ik mantelzorger, maar zo voelt het niet: ik ervaar het niet als belemmerend of zwaar. Mijn moeder noemt het trouwens ook geen mantelzorgen, ze ziet het als ‘mijn dochter helpt een beetje mee’. Hoe het ook heet, mantelzorger of niet: ik ben de dochter van mijn moeder en ze heeft hulp nodig. (…)”

Ook het verhaal van Corrie en Anke die samen met hun broer voor hun vader Jan zorgen, laat zien hoe het is om mantelzorger te zijn:

“Afgelopen jaar is de wereld van onze vader Jan¹ (90) in snel tempo kleiner geworden. Ondanks dat hij drie dagen per week naar de dagbesteding gaat en hij dagelijks bezoek krijgt, blijft hij eenzaamheid ervaren. (…) Het liefst heeft hij dat er de hele dag iemand bij hem is. Dat is niet haalbaar: wij werken overdag en zijn broers en zussen leven nog wel, maar hebben geen vervoer. Om ervoor te zorgen dat er iedere dag iemand bij hem langsgaat, hebben we sinds kort samen met onze broer een bezoekschema ingesteld. (…)

Vroeger ging je met je zestigste met pensioen, nu werken we door tot we 67 zijn, zorgen we voor onze kleinkinderen en vaak ook nog voor onze ouders. Dat heeft wel invloed op je sociale leven. Met name Ankie (…) krijgt regelmatig de vraag: is het nou echt nodig dat je zo vaak naar je vader gaat? Wij zouden (…) graag zien dat onze vader naar een kleinschalig zorgcentrum gaat. (…) Daar heeft hij altijd mensen om zich heen, wordt er samen gegeten en wordt hij meer gestimuleerd. (…) Onze aanvraag bij het CIZCentrum Indicatiestelling Zorg voor plaatsing is net goedgekeurd. (…) Natuurlijk blijven we hem straks regelmatig bezoeken, alleen kan het dan allemaal wat flexibeler. (…) Tot die tijd regelen we het samen met onze broer en eigenlijk doen we dat best wel knap!”.

Aansluiting Programma Langer Thuis

Deze indicator is illustratief voor het belang van actielijn 2: Mantelzorgers en vrijwilligers in zorg & welzijn.

Referenties

Mijnkwaliteitvanleven.nl. Mantelzorg of niet? Dorine (53). 6-12-2018 (bewerkt).

Mijnkwaliteitvanleven.nl. Lange dagen. Corrie (60) en Ankie (52). 20-11-2018 (bewerkt).

¹Jan is op 11 maart 2019 verhuisd naar een verzorgingshuis en op 2 mei 2019 overleden.