Samenvatting

Onderzoek is verricht naar de verdeling van sterigmatocystine in de korst van enkele kazen gerijpt in kaaspakhuizen, een kaas gerijpt op het Nederlands Instituut voor Zuivelonderzoek (NIZO) en een boerenkaas. Gebleken is dat het sterigmatocystine-gehalte over het oppervlak van de kaas varieerde en dat bij de pakhuis-kazen sterigmatocystine slechts tot op 2-3 mm diepte in de buitenlaag van de kaas aantoonbaar was. De boerenkaas werd tot op 3 mm diepte op sterigmatocystine onderzocht. De hoeveelheden sterigmatocystine, gevonden op deze diepte deden vermoeden dat sterigmatocystine op grotere diepte ook nog aanwezig was. De vraag of de waargenomen verdelingsverschillen tussen pakhuis-kaas en boerenkaas kenmerkend zijn voor deze produkten, kan wegens het beperkte getallenmateriaal in deze fase van het onderzoek niet worden beantwoord. Voorgesteld wordt derhalve een afsluitend onderzoek naar de verdeling van sterigmatocystine in kaas te verrichten.