Rioolwaterzuiveringsinstallaties zuiveren 50 tot 90 % van de microplastics verontreiniging uit afvalwater. Toch komt een significante hoeveelheid microplastics in het milieu via RWZI (Rioolwaterzuiveringsinstallatie )’s. Deels gebeurt dit via het geloosde water, deels via het hergebruik van slib. Dit blijkt uit diverse recente onderzoeken, waar onder drie studies uit Nederland, Denemarken en Finland.
Op 9 mei 2017 besteedde het programma EenVandaag aandacht aan synthetische vezels die door het wassen van kleding via het riool in het milieu komen. Hierbij haalt het programma studies aan die zijn gepubliceerd in Environmental Chemistry en IUCN.
Er zijn de afgelopen tijd nog meer studies gepubliceerd waaruit blijkt dat plastics via de zuiveringsinstallaties in het milieu komen. Zo heeft het Instituut voor Milieuvraagstukken van de Vrije Universiteit van Amsterdam concentraties microplastics in het aan- en afgevoerde water en in het slib van rioolwaterzuiveringsinstallaties in Nederland gemeten. De metingen laten zien dat er, ook na zuivering, microplastics worden aangetroffen in het afvalwater en het slib.
Het water dat uit RWZI (Rioolwaterzuiveringsinstallatie )’s geloosd wordt, vormt een bron van verontreiniging voor oppervlaktewateren. De Deense EPA heeft op basis van metingen geschat dat de totale uitstoot van microplastics naar het milieu voor 3% komt van water uit zuiveringsinstallaties. Het type microplastics dat het meest wordt aangetroffen in afvalwater is polyamide/nylon. Dit komt waarschijnlijk van verschillende soorten textiel, kleding en vloerkleden.
Hergebruik van slib
Via hergebruik of bijmenging van het slib als meststof of bouwstof kunnen de microplastics opnieuw in het milieu terechtkomen. Een Finse studie toont aan dat er ook grote hoeveelheden microplastics vanuit RWZI’s in het milieu komen doordat slib wordt gebruikt als compost. In het gedroogde slib werd 80% van de microplastics die in de RWZI terechtkwamen teruggevonden.
Ook verontreiniging door natuurlijke materialen
De textielvezels in het gezuiverde water in de Finse studie bestonden voor 66% uit natuurlijke materialen van katoen, linnen of wol. Bij de meeste wetenschappelijke studies naar microplastics wordt er aan deze deeltjes geen aandacht besteed omdat men er van uit gaat dat deze deeltjes sneller afbreken en geen schadelijk effecten op het milieu hebben. Natuurlijke vezels worden echter vaak behandeld met chemicaliën, zoals vlamvertragers. Bovendien kunnen ze, net als synthetische vezels, vervuilende stoffen uit hun omgeving absorberen. Door afbraak van de vezels neemt de aanwezigheid van de chemicaliën in het milieu toe. Dit laatste pleit er volgens de auteurs voor om deze deeltjes ook mee te nemen bij de beoordeling van de uitstoot van RWZI’s.
Lees meer
Studie: Microplastics en route: Field measurements in the Dutch river delta and Amsterdam canals, wastewater treatment plants, North Sea sediments and biota.
Studie: How well is microlitter purified from wastewater?