12. Verhalen van 75-plussers en hun mantelzorgers over het al dan niet ontvangen van goede ondersteuning en zorg
Mevr. Sparidaens, Piet
Bron: Mijnkwaliteitvanleven.nl
Beschrijving
Een minderheid van de 75-plussers geeft aan dat zij ondersteuning en zorg naar eigen zeggen goed geregeld krijgt en dat zij op alle levensgebieden kunnen leven zoals bij hen past. Een meerderheid van de ouderen ervaart namelijk beperkingen op één of meerdere levensgebieden, ondanks eventuele aanwezigheid van hulp en hulpmiddelen.
Het landelijk initiatief Mijnkwaliteitvanleven.nl verzamelt verhalen en ervaringen van mensen met een chronische aandoening of beperking, ouderen en mantelzorgers over hun dagelijks leven. Mevrouw Sparidaens (84) vertelt over haar man Ad die naar een zorgboerderij gaat:
“Een jaar of twee geleden begon het. Ad vergat veel en was altijd zoekende (…), dus (…) zijn we naar de dokter gegaan. (…) Een officiële diagnose werd nog niet gesteld, maar we kregen een casemanager dementie toegewezen (…), die op vaste momenten langskomt. Vaak zijn onze kinderen bij de gesprekken. Samen kijken we wat er nodig is, niet alleen voor Ad, maar ook voor mij.
Tot nu toe wonen we nog zelfstandig (…). Dat gaat goed, omdat ik alles regel. Ik zeg weleens dat ik een dubbele zorg heb. Het idee van de zorgboerderij kwam van onze dochter. Ze zag dat Ad thuis niet zoveel omhanden had. Ik hoopte dat hij op de zorgboerderij misschien weer wat zou gaan tuinieren, maar daar hoor ik nooit iets over. Wel wordt er samen gewandeld, gebiljart en naar muziek geluisterd.
Hij heeft het er goed naar zin.
Zolang ik er ben, hoeven de kinderen niet bij te springen met de zorg. Ze helpen wel met klusjes in huis die Ad eerst deed (…). Ik ben blij met onze kinderen, we hebben er veel plezier van. Maar wij zijn er natuurlijk ook altijd voor hen geweest.”
Het verhaal van Piet (85) laat zien hoe de geleverde zorg en ondersteuning voor zijn vrouw Nel aansluit bij hun huidige behoefte:
“De gezondheid van Nel is de laatste twee jaar sterk achteruit gegaan. Hierdoor is mijn inzet als mantelzorger flink toegenomen. Ik zorg zo goed mogelijk voor haar. Zodat zij zich, met haar beperkingen, zo prettig mogelijk voelt. Het is een heel geleidelijk proces. De laatste twee jaar doe ik eigenlijk alle huishoudelijke taken en verzorging.
Via het ziekenhuis is buurtzorg ingeschakeld. Daar is het fijn mee samenwerken. Ze komen Nel iedere morgen helpen bij het wassen en aankleden en twee keer in de week douchen. Er is een planning die je op internet kunt zien, maar we weten niet precies wanneer ze komen. Dat is meestal tussen 10 en 11, maar als ergens iets is, loopt het uit. Eens in de veertien dagen komt er een huishoudelijke hulp. De rest doe ik. Het geluk is dat dit huis redelijk is aangepast. We kunnen de auto voor de deur kwijt, badkamer en slaapkamer zijn beneden, er zijn brede deuren, geen dorpels en we hebben een kleine tuin. We beseffen hoe fijn het is dat we hier wonen.
Als het over de kwaliteit van leven gaat zal een buitenstaander over ons wellicht zeggen dat het niet zo goed is. Zo beleven wij het niet. Natuurlijk weten we dat er nogal wat beperkingen zijn, maar in onze ogen zijn er ook veel goede dingen. (…) We hebben het goed samen.”
Aansluiting Programma Langer Thuis
Deze indicator is illustratief voor het belang van actielijn 1: Goede ondersteuning en zorg thuis.
Referenties
Mijnkwaliteitvanleven.nl. Ruimte door respijtzorg - mevrouw Sparidaens (84). 3-2-2020 (bewerkt).
Mijnkwaliteitvanleven.nl. Zorgen maken helpt niet - Piet (85). 21-1-2020 (bewerkt).