Eind mei verscheen in het wetenschappelijk tijdschrift Environment International een nieuw onderzoek naar de opname van PFAS (Per- en polyfluoralkylstoffen ) door de huid. Ook in zwemwater kan blootstelling aan PFAS via de huid plaatsvinden. Het RIVM kreeg daarom de vraag of de resultaten van dit onderzoek invloed hebben op de advieswaarden voor PFAS in zwemwater. Dat blijkt na bestudering van het artikel niet het geval te zijn.
De aanleiding voor de vraag is het artikel ‘Dermal bioavailability of perfluoroalkyl substances using in vitro 3D human skin equivalent models'. Het RIVM heeft het onderzoek bestudeert en concludeert dat de uitkomsten van dit onderzoek geen effect hebben op de advieswaarden die het RIVM heeft vastgesteld voor PFAS (Per- en polyfluoralkylstoffen ) in zwemwater.
Andere onderzoeksomstandigheden
Dat komt onder andere doordat de omstandigheden in dit onderzoek niet vergelijkbaar zijn met blootstelling in zwemwater. Zo is in dit onderzoek gekeken naar bepaalde PFAS in neutrale vorm (als zuur) op het huidweefsel. De nadruk ligt daarbij op perfluoralkyl carboxylzuren (PFCA) en perfluoralkyl sulfonzuren (PFSA). Scheikundig gezien zullen deze PFAS door de zuurgraad van zwemwater echter dissociëren. Een technische term, die betekent dat deze PFAS in zwemwater veel minder makkelijk door de huid worden opgenomen, dan waar dit onderzoek van uitgaat.
Daarnaast krijgen mensen in zwemwater PFAS vooral binnen door inslikken van zwemwater. Blootstelling via de huid speelt in de advieswaarden daarom een minder grote rol.