De stralingsdosis per inwoner als gevolg van medische diagnostiek in Nederland was in 2012 gemiddeld 0,93 mSv millisievert (millisievert). Deze stralingsdosis is sinds 2002 ieder jaar gestegen al neemt de stijging wel af. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM onder de Nederlandse ziekenhuizen.

Het RIVM analyseert jaarlijks gegevens over de frequenties en doses van diagnostische verrichtingen waarbij straling wordt gebruikt. Deze gegevens worden gepubliceerd in opdracht van het ministerie van VWS Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport) op de website www.rivm.nl/ims. Het gebruik van straling kan bijdragen aan goede diagnostiek, maar brengt een licht verhoogde kans op kanker voor de patiënt met zich mee. Deze kans wordt groter naarmate de dosis hoger is. De informatie die het RIVM hierover publiceert, moet ertoe bijdragen dat voor- en nadelen van het gebruik van straling bij medische diagnostiek goed worden afgewogen.

De gemiddelde stralingsdosis wordt berekend door de frequentie van de verrichtingen te combineren met de bijbehorende doses. Frequentiegegevens zijn bekend voor de jaren 2002 tot en met 2012. In 2013 zijn de frequentiegegevens over 2012 opgevraagd bij de ziekenhuizen met een online vragenlijst.

De grootste bijdrage aan de stralingsdosis per inwoner komt van CT onderzoeken: 0,45 mSv per inwoner. Sinds 2001 is er een duidelijk stijging te zien in het aantal CT onderzoeken dat per jaar wordt uitgevoerd. De CT onderzoeken die het meeste toevoegen aan de stralingsdosis zijn onderzoeken van de buik. Overige röntgenonderzoeken leveren een bijdrage van 0,38 mSv per inwoner. In deze categorie voegen angiografieën het meest toe. De dosis ten gevolge van nucleaire geneeskunde bedraagt 0,09 mSv. Hier leveren voornamelijk onderzoeken naar de hartfunctie een grote bijdrage.

Meer informatie kunt u vinden op de website: www.rivm.nl/ims.