Vandaag zetten Nederland, Duitsland, Denemarken, Zweden en Noorwegen bij ECHA (European Chemicals Agency) (Europees chemicaliënagentschap) samen de eerste, formele stap voor een Europees verbod op PFAS (Per- en polyfluoralkylstoffen
) (Per- en polyfluoralkylstoffen). Deze vijf landen dienen bij ECHA namelijk een zogeheten ‘restrictievoorstel’ in. Doel van het restrictievoorstel is een verbod op zowel het gebruik als de productie van deze stoffen, om daarmee de risico’s van PFAS voor mens en milieu te beperken. Dit zal het grootste stoffenverbod ooit zijn in Europa. Het is ook een complex verbod omdat er meer dan 10.000 soorten PFAS bestaan, toegepast in een veelvoud aan producten. Op 7 februari publiceert ECHA het voorstel voor het PFAS-verbod.
In drie stappen naar verbod
Er zijn drie fases in het proces om te komen tot een PFAS (Per- en polyfluoralkylstoffen )-verbod. De eerste fase is vandaag afgerond: indienen van een restrictievoorstel. Tijdens deze fase is wetenschappelijke literatuur geraadpleegd en is op verschillende momenten informatie ingewonnen bij betrokken bedrijven, overheden en organisaties. Na publicatie van het restrictievoorstel (7 februari) start de volgende fase, namelijk de openbare raadpleging door ECHA (European Chemicals Agency). Iedereen kan dan inspraak hebben in het dossier en informatie aanleveren. Deze informatie wordt vervolgens verwerkt. Daarna stellen de wetenschappelijke comités van ECHA hun advies op (het RAC en het SEAC). In de laatste fase maakt de Europese Commissie een definitief voorstel, waar de lidstaten over stemmen. Daarna treedt het verbod formeel in werking, waarschijnlijk is dat in 2025.
PFAS schadelijk voor mensen en dieren
Denemarken, Duitsland, Nederland, Noorwegen en Zweden werken sinds 2019 samen aan een voorstel voor een Europees verbod op PFAS. Veel PFAS breken niet of nauwelijks af in het milieu. Van PFAS is ook bekend dat ze schadelijke effecten kunnen hebben op de gezondheid van mensen. De stoffen kunnen ook schadelijk zijn voor de natuur. De precieze effecten verschillen per specifieke PFAS. De ene PFAS verspreidt zich bijvoorbeeld sneller of is schadelijker dan de andere PFAS. Ook zijn er heel veel PFAS waar nog weinig over bekend is. Van deze PFAS is dus niet duidelijk of ze ongewenste eigenschappen hebben.